Het lukt niet meer . . . , omdat de buren me blogs lezen: BEL 112 !!! Dat Stinkende Kutwijf schrijft blogs! Oh . . . , iedereen leest ze! Geen likes! Nee, natuurlijk niet, want dat gunnen we haar niet! Eén like en alle wijven spatten uit elkaar van nijd en haat . . . Geil, hè . . . Ik kan gewoon niet meer schrijven. „Schrijf voor mij?!,“ zei de Weledelgeleerde Heer drs. Jean Hubert van Tongeren … „Vergeet die trutten! Ze praten nooit met je, omdat ze het eenvoudigweg niet eens kunnen, laat helemaal staan, dat die KKK { KoerdischeKankerKut } jouw kan lezen . . . Daar besteedt zij haar tijd niet eens aan! Aan de Nederlandse taal heeft zij überhaupt nog nooit moeit of tijd besteedt; ze is druk aan het lappen en soppen, de was aan het ophangen, ze moet koken, bakken, braden … , . . . , en haar dochter woont nog thuis . . . , dus ze heeft heel andere dingen aan haar hoofd dan jouw blogs . . .“ ♥ „Nou . . . Oké, dan . . . , ik citeer wat uit ‚Moergrobben‘ van Theun de Vries, uit: hoofdstuk II, pagina 36 … ,“ zei Frietje . . .
„Jeroen schitterde, teruggetrokken in eigen huis; hij hield de kamer schoon, stoofde zijn eigen sobere maaltijd gaar in de kleine keuken. Hij wandelde als zijn vader zaliger de wallen om, speurend naar wat van buiten kwam. De boerenwagens en veerschepen uit Noorden en Westen, wat schaarser en minder beladen dan vroeger; de boeren wat sjofeler. Aan de Zuidzijde de dode zandgronden, slingerpaden met haveloze hutten, bossen vol hazen en uilen . . . Als Jeroen aan die kant keek, dacht hij steeds aan stropende soldeniersbenden, uitheemse wreedheid in een gouden kuras, vredebreuk en roof.“ Kortom, er waren rond 1470 – 1475 wallen rondom Den Bosch, met gracht en al, want de ophaalbrug werd vaak opgehaald, voor de duisternis inviel . . . Om u nog meer te laten proeven, citeer ik de volgende keer nog meer uit zijn jeugd. Het gaat goed met Jeroen, hij heeft zijn draai gevonden en oogst alom heel veel bewondering. Hij heeft fans, die de deur plat lopen en op zijn vingers kijken en zo doende vergrendelde hij zijn deur, om rustig te kunnen werken. Ik wil u ook vertellen, wat hij in natura betaald kreeg voor ’n drieluik. Hij moet toch ergens van leven. Maar, als uitlaatklep schildert hij nog steeds voor zichzelf Moergrobben! Woensdag, 28 oktober 2015 – Elfriede …
friedabblog 