Alain Teister

Ik dacht dat ik op 6 augustus ’n jaar aan ‚t bloggen ben … Wat ik allemaal uitspookte weet ik niet, maar me vorige blog: ‚Op ’n sokkel …‘,  zat dat (…) mokkel, liet ik maar achter wegen … Als schrijfster moet ik mijn lezers tussen de regels door laten lezen, om hun eigen fantasie te prikkelen … Ja, voor Jan & Henny moet ik natuurlijk alles voor-, prakken en kauwen . . .  Mooi is als je in ’n paar woorden veel kunt duiden, maar de mensen moeten mij dan wel ’n beetje kennen . . . Daar wringt de schoen!

Zij was moe, maar voor Betty, Mara, Mia, Knolle, Hendrikje, Yvonne, Kelly, Sjorsje en Jan met de Weledelgeleerde Heer drs. Jean Hubert van Tongeren wilde zij nog ’n gedicht citeren van ALAIN TEISTER … Hij is nu vierentachtig … , dus ze hoopte maar, dat hij niet moeilijk gaat doen, omdat Friet zijn gedicht citeerde. Zij vermeld er toch bij, dat het van hem is . . .  Wanneer ze van Annie M.G. Schmidt wat jat . . .  Dat lukt niet! Zelfs Lotus voelt ‚t aan haar watertje . . . , en vraagt meteen: „Is dit van tante Friet? Ik denk van niet . . .“ 

#  ALAIN TEISTER  #

Radeloze Rinus heeft verdomd

als het niet waar is weer een hele

expositie bij elkaar geverfd een hele

zaal met rood en groen en recht en rond

en gevoelig gekweld bezeten.

En daar wij van Rinus‘ leven weten

dat het een kosmische strijd om de kleur

en de vorm en de toets en de verfhuid

de blabla de bloblo de blauwblauw is,

dat ieder stilleven een snauw 

van wanhoop, ieder portret een sterfhuis

van smart is, een kreet en een aanklacht

voor Rinus vragen, en vóór

onze ochtend-editie ter perse ging

gaan kijken of, nu hij nog leeft,

Rinus wel beide oren heeft.

En ja hoor.  ALAIN TEISTER (pseudoniem van J.M. Boersma, 1932).

 

Frieda-Elsje Heinzel, geboren te Kandrezin op 30 april 1944 …

PS: Frieda-Elsje is blij met die Nijlganzen op de duckdalf voor de Kop van Jut in de Kostverlorenvaart: Nikon vanaf haar balkon . . .  Dat vrouwtje of ‚t mannetje zijn elkaar altijd aan het roepen en Friet riep al tegen haar: „Hij komt wel! Hij is aan ‚t flierenfluiten in ‚t Vondelpark . . . “