Schermerpolder

SONY DSC

Het schiet voor géén meter op: Weesp zie ik op de website van de Weledelgeleerde Heer drs. Jean Hubert van Tongeren, inmiddels was ik al in de Beemster-, & Schermerpolder, dus ik moet harder bloggen . . .  Weesp! Was dat niet in 2012 of 2013 . . .  Ja, dat flaus ik aus, doei!

SONY DSC

Deze kerk wordt gerestaureerd en als de boel zo lang blijft liggen, weet ik het ook niet meer . . .  Ik plaus ‚t aus! Ik was in Schermerhorn . . . , kan niet missen!

SONY DSC – Godverdomme! Amsterdam ziet eindelijk in . . .  Jezus Christus! Ik kan wel janken . . . , eindelijk ‚t kwartje is gevallen en nu Opperdoes nog!

Lieve Weledelgeleerde Heer doctorandus Jean Hubert van Tongeren kunt u niet iets voor dat lieve, schattige kleine kerkje in Opperdoes betekenen? In Oostenrijk worden van die glazenbollentjes in toeristische winkeltjes verkocht met lieve kapelletjes in de sneeuw, als je dan schudt valt de sneeuw op ‚t kleine kapelletje, zo’n kerkje is het . . .

SONY DSC + nog wat . . . 

SONY DSC

SONY DSC * Zo te zien is Schermerhorn ook ’n lintdorp, want over ‚t bruggetje begint de polder . . . , maar ik vind het er erg mooi . . . , de rust en die weidsheid . . . 

Volgend jaar ga ik hier kamperen, de hele lange zomer lang!

SONY DSC

Het zijn zulke lieve en kleine dorpjes, je kunt er niet eens boodschappen doen, maar dicht op de kerk is altijd wel ’n café waar je kunt ontbijten . . .

SONY DSC

Toen reden we terug naar Middenbeemster om te eten, doei!

SONY DSC

„Waar was JIJIJIJIJIJ met je vette kut op vakantie?,“ willen die kankertrutten weten. Nu kunnen ze echt niet: „Ik ook!,“ zeggen, want dat Stuk Stront met haar vette, geile kut was in Opperdoes met d’r gore poes!

Elfriede, donderdag 6 oktober 2016

Voor de Maestro

Als ik iets lekkers heb gekookt of gebakken en het ziet er uit om te smullen, dan zet ik het op me blog. Nu ben ik erg druk bezig met schrijven en studeren en ik moet beginnen aan de witte was ook nog . . .  Elfriede, dinsdag 4 oktober 2014

SONY DSC

Nu ga ik voor Mieppie zorgen het is dierendag met heel, veel lieve groetjes aan iedereen,  maar vooral aan de Weledelgeleerde Heer drs. Jean Hubert van Tongeren, omdat ik nog steeds aan hem denk en over, en aan hem schrijf . . .

SONY DSC  * Zowel het wuivende riet, die koeien en de molens veraf zijn scherp en . . .  Hadden jullie nog wat?

 

E L F R I E D E, dinsdag 4 oktober 2016

Maestro Jean Hubert . . .

Ik ga niet steeds in al die grafkelders & -hoofen neuselen: Prachtige foto’s! Echt waar! En, ze vroeg aan de Weledelgeleerde Heer drs. Jean Hubert van Tongeren of ze aan de pasta mocht beginnen, want ‚t was al 16.40 uur . . .

SONY DSC

Dit is Nikon en ik ga pasta met spinazie maken . . .  O man, u moest eens weten hoe goed ik in de keuken ben! Niet normaal meer!

SONY DSC – drs. J.H. van Tongeren vertelde over de „Goudse Glazen“!

SONY DSC – Hoy, Maestro!

SONY DSC

Ik moet Betje Wolff nog wat bestuderen en dan gaat ik weer naar de Middenbeemster.

SONY DSC – Ze vallen gewoon weg! Ik doe dat niet, dat doet WordPress dacht ik . . .

E L F R I E D E, maandag 3 oktober 2016

Aan Betty . . .

Ze schrijven en zeggen dat seks verkoopt, bij mij maakt dat geen enkele ‚fucky-de-ducky‘ uit . . .  Alleen Betty reageert . . . , verder blijft het doodstil . . . , wat wel beangstigend is . . .  Maar aan de andere kant heeft het ook iets Lao Tse, met zijn Tao . . .

SONY DSC

Ik zal iets citeren en of je het nu snapt of niet maakt niets uit, ‚t is van die ouwe wijsgeer Lao Zi of Lao Tze . . . , als je tien boeken van hem hebt, heet hij tien keer anders . . .  Maakt niet uit: Ik ken hem ’n beetje of heb ik dan een te grote smoel?

SONY DSC

Betty: „Lul niet zoveel: citeer Lao Zi!

SONY DSC  *  Mooie bloemen?

„WIE WEET SPREEKT NIET.“  Lao Zi

SONY DSC  *  Spiegeld ’n beetje, maar ’n druiloor die daar op let. Mieppie, ik heb haar al vanaf 1999 en ze was toen in Sylt als kitten . . . 

„WIE SPREEKT WEET NIET.“  Lao Zi 

Lao Zi: „Stop de gaten, sluit de deuren, dim de stralen, verenig het stof, verstop de scherptes en ontrafel de knopen. DAT IS DE ‚ONDOORGRONDELIJKE EENHEID‘. 

Dan is er geen intimiteit of afstandelijkheid meer, geen voordeel en geen nadeel, geen hoge of lage rang . . . 

Vandaar dat dit het hoogste is . . . , wat men in de wereld kan bereiken.“ We pompten en maalden heel Noord-Holland leeg, zodat we niet zulke natte voeten meer hadden . . . , met heel-veel-veeteelt ook noch . . .  Ja . . .  Betty, dit was eventjes ’n vluggertje, ‚t is al laat en ik moet nu toch echt de aardappeltjes opzetten, doei!

Seks? Iedereen is ontevreden over seks en vooral die merries, want hengsten komen er niet meer bij aan te pas . . .

De eerste stap in ’n goed huwelijk is, dat je elkaar aandacht geeft en daar wringt de schoen. Het is al meer dan veertig jaar het zelfde liedje en we weten het nu wel . . . , we kijken liever tv. of lezen de krant . . . , en dan loopt die ouwe hoer opeens bij ’n ander te zeuren . . .  Hij denkt: Wat heb ik nu voor ’n ouwe zeikende zeur an me kar hangen? Jezus! Mag het ’n ietsje frisser? Ik houw helemaal niet van die belegen taarten . . .  Maar, hij was wel lief . . . , soms . . . , als hij me wat aandacht gaf . . .  Nee, hij had daar ook helemaal géén tijd voor. Kortom: „Houw maar helemaal op Friet, want dat wordt niks!“

SONY DSC – 30 september 2016: Veertig jaar getrouwd!

De Weledelgeleerde Heer drs. Jean Hubert van Tongeren: „Ja, dat is doodzonde nummer één tussen de lakens en we waren nog niet eens begonnen . . . „

SONY DSC – Met het mooiste uitzicht van Amsterdam …

Gisteren, waren we veertig jaar getrouwd. Opeens stond hij in de keuken met ’n bos rode rozen en hoe je ‚t ook went of keert, na meer dan veertig jaar is hij toch de prins in de witte Cady. Maar ik kan het gewoon niet meer met hem . . . , ’n ‚blow-job‘, ‚t woord zegt het al …  Je kan elkaar ook niet meer veranderen, ook al wil ik met me huisarts er over praten, dat hij met roken moet stoppen en . . .  Als ik het deed, hadden ze me allang uit deze woning gegooid wegens brandgevaar …  Maar, helaas! ‚t Kutwijf rookt niet! Die gore trut drinkt en zuipt niet! En . . . , ja u raadde ‚t al: Zij gaat en ging ook nooit vreemd . . .  Wat ’n tegenvaller, hè . . .  Nee, voor die Pisnichten valt er niets te genieten!

SONY DSC

De Weledelgeleerde Heer drs. Jean Hubert van Tongeren: „Wat loop je godverdorrie weer te eikellen! Ik zit op die sappige Beemsterroddel te wachten . . . „

SONY DSC

Frietje: „Oké … Die mevrouw in het Museum Betje Wolff liet me van alles zien en ze vertelde er ook héél erg leuk over. Zij was de dochter van ’n veehouder in de Beemster. De sloten en afvoerkanalen met ‚t hoge water in de boezems van de Beemsterpolder moesten regelmatig worden uitgebaggerd en dat deden baggeraars … Frietje dacht niet, dat ze in dienst waren van de dijkgraaf of het hoogheemraadschap voor waterbeheer … In de polders . . .

SONY DSC – „Ze trokken in de Noord-Hollandse polders en van polder naar polder,“ zei Hendrikje de Brave en dat de boer zelf voor zijn landerijen moest zorgen en ‚t sloot water op peil moest houden, anders liep de polder onder. Wanneer die baggeraars wilde schaften, vroegen ze aan de boerin, de moeder van die mevrouw dus in ‚t museum, of ze in de koeienstal hun brood mochten eten . . .  „Nee,“ zei de boerin, „jullie eten in de keuken aan de keukentafel en krijgen van mij ’n mok koffie of thee . . .“ Maar, vooral die landbouwbedrijven hadden het heel hoog in hun bol en daar kwamen ze niet binnen. En, Frietje vroeg: „Waarom niet? Van wegen hun baggerlaarzen? Hun vieze klompen misschien?“ „Nee,“ zei ze, „het was maar werkvolk en die moesten maar buiten aan de kant van de sloot schaften, die kwamen echt de keuken niet in.“

SONY DSC

Ik koop géén appels in de Beemster bij die fruittelers.Mooi?! Dit is Nikon en dat is best ingewikkeld, want je moet bij elke foto die wilt maken, alles goed instellen en nalopen en hem vooral niet vergeten uit te zetten, want dan is meteen je accu leeg . . .  Dit is ’n hooggelegen vaart en ik sta op de brug en aan de andere kant ging de ophaal brug open . . .
Holland op z’n mooist . . .  Het spijt me, maar ik ben zo’n trut . . .  „En, waar was jij met vakantie?“ „Spijkerboor!“ Ik sta hier op een kruising van kanalen en vaarten in de buurt van Fort Spijkerboor en dan rijden we langs de Vinkehopvaart naar Oost-Graftdijk en daar werd Frietje hartelijk ontvangen door de plattelandsdames van de zangvereniging en kon ze eindelijk even in die Oud-Hollandse kerkjes op ’n terpje kijken . . . Frietje had hier ’n kaart liggen van Noord-Holland en die ziet mijn man en dan denkt hij: Ik neem die kaart mee voor in de auto en zo rijden we elkaar elke keer weer in de wielen …