Ik zit op ’n dood punt en ga me bed verschonen, dan kan ik beginnen met de witte was … , nu het nog licht is . . . 
Maestro drs. Jean Hubert van Tongeren: „Je ben al meer dan twee jaar bezig . . . „
Friet: „Ja, zonde van me tijd. Me geouwehoer is niks! Me foto’s zijn niks! Kutwijf is alleen maar lastig . . . “ Zo werken die dingen, dacht ze moedeloos terwijl ‚t al begon te schemeren . . . Ze wilde vissticks bakken met spinazie of ’n blik snert opentrekken, meer had ze niet in huis. Morgen ga ik boodschappen doen en ’n wortel-appelkuurtje doen, want er moeten ’n paar pondjes vanaf . . . 
Friet: „Als ik alle blogs uitprint, dan kan ik gaan plakken en knippen, dacht dat ik zo al een boek had geschreven en dat wilde ik bewijzen, dat dat Stuk Seniel in uw ogen kon schrijven, want ik vond u ’n walgelijk arrogant mannetje . . . , ondertussen heb ik ook leren fotograferen . . . Ik dacht van wel, want op die cursusfotografie liep ik rond met de mooiste en duurste camera’s, terwijl ik aan een ander vroeg of ze die fontein achter het Rijksmuseum wilde fotograferen, ‚t was een opdracht van Renate, en ik kon het niet. Nu ben ik nergens meer bang voor en wil wel weer ’n cursusfotografie volgen, maar wil eerst alle kneepjes van het vak leren kennen, ook met statief en in het donker, bewegende beelden . . . , kerken van binnen en van buiten, er was nog wat . . . O, ja . . . , die boxen in de computer. Ik moet dan iets in zo’n box doen en naar de VrijAcademie sturen, iets wazig’s op de achtergrond en messcherp op de voorgrond, die opdrachten . . . Soms, dan doe ik ‚t gewoon en zie ik pas achteraf, wat ik gedaan heb . . . De hightech is het grote struikelblok . . .
Kutwijf, donderdag 12 januari 2017
friedabblog 