100 kilo!

Voor Betty

Aan: Di Maestro

Op de Kop van Jut, vrijdag 28 juli 2017

Laat ik beginnen met iets gezelligs, wat ik eergisteren fotografeerde in de „keuken“ van het uit 1632 daterende ‚Staten-College‘, waar in nu het Westfries Museum is gehuisvest, aan de Rode Steen 1, in Hoorn . . .  Kijk, in ‚t hoekje hangt zo’n archeologische vondst uit ‚t middeleeuwse verleden of nog daarvoor, wat aan de muur hangt te drogen . . . , op het schilderij . . . Ik wil er nog een keer naartoe, want ik kan alleen maar zeggen dat ik er geweest ben en heb genoten. „Wat doet ze?,“ vroeg Friet aan Di Maestro, de weledelgeleerde heer drs. Jean Hubert van Tongeren. „Maakt ze vis schoon?“ In ieder geval is ze al veel verder dan ik, want ik moet nog gaan afwassen. Kortom: de hele keuken is een grote, stinkende bende. Hendrikje heeft ‚t afvalemmertje op het balkon gezet, omdat er ’n wolk aan fruitvliegjes uit ‚t keukenkastje kwam . . .  Hij bemoeit zich overal mee. Ik zei: „Als de paling op is gooi ik alles weg . . . “  Ik had een roestige en verkalkte winkelwagen van de oever aan ‚t Westerlijk Marktkanaal naar de Rest Afvalbak gesleept, ’n dooie eend, de Dierenambulance gebeld, omdat er nog ’n eenden lijkje in ‚t Marktkanaal lag te stinken. Niemand die ’n veer in me reet steekt, want je bent nog last ook . . .

Coen

Kan ik heel effe? Johan Fabricius geboren in 1899 schreef ‚De scheepsjongens van Bontekoe‘ wat in 1924 verscheen en over ‚t voormalige Nederlands-Indië gaat en met hem schreven nog heel, veel anderen over ‚t voormalige Nederlands-Indië . . .  Ik ben moe en morgen wil Hendrikje met me naar de Kaasmarkt in Alkmaar terwijl ik Coen nog niet eens achter me kiezen heb . . .  Wordt vervolgd: donderdag 27 juli 2017 Op de Kop van Jut, te Amsterdam-West Gewoon aan de dijk en omdat ‚t heel moeilijk was, om die molen mooi midden in dat open hek te krijgen. Ik zie hem niet meer als ik hem naar me toe trek . . .  Kijk, hier wilde ik „kamperen bij de boer“ . . .  Edam en Volendam is al bijna een stadje . . .  Ja, hoor . . .  Nog heel even en Purmerend, Ilpendam, Monnickendam met Zaandam wordt Gemeente Amsterdam en Amsterdam groeit vast aan Den Haag en Rotterdam . . .  Zo stom van mij, dat ik nu pas zie hoe mooi Holland is . . .  Wanneer gaat die Trut naast mij naar de Costa del Sol? Zonder bruine doos . . .  Nee, wil Ruud er niet meer bovenop . . .  Nergens mee bemoeien Friet!!! Laat lekker gaan!!! Van mij wil iedereen ‚t naadje van de kous weten, dat weer wel . . .  Maar, van een ander . . . , dat gaat mij geen moer aan . . .  Ze doen hun best maar, als ik haar bloemenweelde op d’r balkon maar niet hoef te verzorgen. Ze heeft twee dochters, toch . . .  Ben ik als ‚Mevrouw haars dienstbode‘ opeens wel goed genoeg?

Onderweg in Oosthuizen nog wat kersen, pruimen, tomaten bij die lieve jongen uit de Beemsterpolder gekocht. We reden parallel aan de A7 naar Hoorn . . .  En, ik wil aan Di Maestro, de weledelgeleerde heer drs. Jean Hubert van Tongeren een heel raar verhaal vertellen over dit schilderij, hieronder dus . . . , maar nu even niet . . .

En nog ’n paar . . . Nog eentje . . . Ik ga paling eten, oké . . .

Elfriede

IJzeren JAN

Op de Kop van Jut, dinsdag 25 juli 2017 

Pierenmieren

Gelukkig! Di Maestro, de weledelgeleerde heer drs. Jean Hubert van Tongeren heeft al zes klantjes voor zijn Apostellezingen! De kop is eraf. Schrijvers en blogsters, zoals Friet vooral benne ‚out of the box‘, wanneer ze moeten beginnen . . .  Van ochtend zei zij tegen Monique, die blonde stoot naast haar op 386, dat ze bij de boer wilde kamperen . . .  „Wanneer gaan jullie weg?,“ vroeg ze onmiddellijk met zo’n grafstem. Wanneer gaan jullie weg? En, Mieppie dan? „Het grolse straatkatje van Hoorn zit nog in me camera . . . ,“ moesten Betty, Mara en Mia in Sylt weten. 

Hümmeltje

Op de Kop van Jut, donderdag 20 juli 2017, 11.30 uur . . . 

101 kilo!

„Geld stinkt niet.“

Titus Flavius Vespasianus

 

Op de Kop van Jut, ’s ochtends in alle vroegte, om 10.00 uur . . .

Betty: „Ik roep met heldere stem, vakantie, weg van hier!“ Ja, die grote, mooie, wijde wereld wacht op me. Henny is bij de APK-keuring in de buik van Amsterdam, die is niet lang meer is verborgen, want er worden woning op ‚t terrein van ‚t Food Center Amsterdam gebouwd. Het College van B&W had besloten dat de aanbesteding naar ‚t consortium Ballast Nedam Bouw&Ontwikkeling ging, met VolkerWessels Vastgoed en hun plan ‚Eten verbindt‘  de ‚Herstructurering Food Center Amsterdam‘ mochten realiseren. Dat stond in de nieuwsbrief 12, juni 2014, dus loop ik vandaag of morgen gewoon even naar binnen . . .  „Jonge dame! Pasje scannen!“ Ik: „Mag ik eventjes kijken?“ Tuut-tuut-tuut-tuut . . . , de politie was al onderweg! Als ik het niet vergeet is er in september weer de jaarlijkse ‚Markt van 1001 Smaken‘ dus staat 28 sept. al in me agenda. Het officiële „huisadres van ‚Food Center Amsterdam‘ = Zeebergweg 3 en daar kan je ook niet zomaar doorlopen. Je moet parkeergeld betalen en opdonderen als je er niks te zoeken hebt . . .  Gewoon even kijken of die woningen al lekker opschieten: Het wordt steeds drukker overal in de stad . . .  

De Otter

Googeltje

 Op de Kop van Jut, zondag 16 juli 2017, 9.30 uur . . . , te Amsterdam

 

Lieve Betty . . . , als Henny thuis is, ga ik Googeltje uit me Nikon camera downloaden. Ik kan het nog steeds niet zelf, maar ga het wel proberen, want die jongen wordt gek van mijn gezeur. Alles gaat automatisch . . . , ja . . .  Maar niks gaat vanzelf . . .  Alleen kinderen krijgen, dacht ik. Voor je er erg in hebt, zit je er tot je dood an toe aan vast of je dat nu leuk vind of niet. Kortom: ik heb overal problemen mee. Boven zijn linkeroog was de boel weer open gekrabt: Hij duldt geen andere katers op de Kop van Jut . . .  Met me video kan ik het geluid wel opnemen . . . , ’s-avonds . . . , gooi ik met water in de struiken . . . , twee katers hebben schijt aan Googeltje – hij is dus van ‚t internet, begrijp je, vandaar Googeltje. Vogeltje kon niet, omdat het ’n kater is. You Snappie!?!