Elfriede . . .

 

SONY DSC

Op de Kop van Jut, vrijdag 14 juli 2017 . . . , vraag ik me af wat er zo belangrijk was? Dat ze wakker zijn geworden bij de Amsterdam Cultureel-Historische Vereniging en me blogs van hun website haalden . . . ??? ??? ???  – http://www.amsterdamhv.nl                                                                                                                                                                     Ik zei tegen Marianne Weeda, zo tegen de Kerst in 2015, dat ‚t recept van me ‚kerststol met amandelspijs‘ op me blog staat: „Hij . . . ,“ ze bedoelde haar man Dick Weeda, „weet niet eens wat ’n blog is.“ En, dan is het de bedoeling, dat ik als een geslagen teef met de staart tussen me benen afdruip. Waarom beginnen ze eigenlijk  zo’n Muffe Ouwe Kutten Club? Gadverdamme !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  Nee, van me geld waren ze niet vies . . . , de rest kon overal op-, & wegrotten . . .  Alsof ik . . . Wat ook ‚t eerste was, wat Dick tegen mij vertelde, toen hij zonder ‚t eerst aan Marinnane te vragen, gewoon naast me kwam zitten: „Ik heb prostaat kanker,“ zovan dan weet je dat meteen . . .  Ja: Ik kwam voor zijn lul, hè . . . , al vanaf 2012 . . .  Waar heb ik die agenda? Je komt alleen en je wordt meteen weg getreiterd . . .  Ik heb er helemaal geen trek in, om in drie kwartier de hele geschiedenis van Amsterdam door me strot geduwd te krijgen en dan komt de allergrootste Lul-de-Behanger in de pauze ook nog even . . . , om je erop te wijzen, dat je je bek moet houden . . .  Nee, ze redden ‚t anders niet in vijf kwartiertjes, hè . . .  Ja, kwam door mij en toen ging zij, van diep trieste ellende, ook nog eens ruim ’n half uur eerder weg. Ik vroeg me zelf af waar die gia Zakkenwasser van ’n Behanger zich eigenlijk druk om maakte . . .  Jezus! Daarmee moest ik zeker ook mee kofferen, zodat hij de grote Piet kan uithangen . . .  Ja, hij wel!!! Zeikers! Met z’n zeikerige Lullemietje . . .  Ja, voor zo’n Pielemuisje fietste ik over ‚t IJ . . .  Lekker, toch . . .  Ik weet niet meer hoe hij heette, hij nam altijd dat frigide mokkel van hem mee, want anders kwam zij niet, hè . . .  Ja, Harrie de la  Kaderrie . . .  Vreselijk!!!!!!!!!

Wat ik wel héél erg vind, is . . . , dat ik in oktober Di Maestro, de weledelgeleerde heer drs. Jean Hubert van Tongeren niet kan filmen en geen foto’s van hem kan maken. Toen ik hem tegen kwam, voor de ingang van ‚t Convent in Utrecht, was dat ook ‚t eerste waar ik aan dacht . . .  Hij was zó cynisch en liep verder . . . , wilde ook niks met me drinken . . .  Ja . . . , tussen droom en daad staan niet alleen wetten in de weg, ook nog eens vele praktische bezwaren en vooral moest hij op: ‚Zijn bewijs van goed gedrag‘ heel erg goed letten en in de gaten houden, want hij heeft nu al vier klantjes voor z’n apostellezingen . . .  Ach, die Lieve Schat! Moet ik ’n gedicht doen van Elsschot? Sonnet? ‚MOEDER‘? ‚t Benne zes kwarteten, dat is te lang hè . . .  Hoeperdepoepie! ‚HET HUWELIJK‘, liever niet . . .  Dan wil hij de schimmel van zijn stramme voeten wassen en rennen door het vuur en door het water plassen tot bij een ander lief in enig ander land, want hij zag de grootste zonde als een duivelsplicht . . .  Vraag dan wat Eikeltje? Ik heb wat, ‚t stond gisteren in Het Parool op page twee . . .

Elsschot voor millennials

„Tussen droom en daad  /  staan flexcontracten.“

A. Barmhart