Amsterdam, zondagochtend 31 december 2017, 8.10 uur . . .
Op donderdag 6 augustus 2015 begon ik met de productie … , categorie … , en de tag van Leiden en dacht ik aan afvalblogs, waarbij je in slaap valt, want er moet nu vijftig kilo overgewicht weg … „Is dat niet ’n ietsje tè overdreven?,“ vroeg Betty … Ik kan me nog herinneren dat ik maatje 36 had. Ik werkte in Zandvoort, had ’n kamer gehuurd … , misschien is hij nog steeds te huur … Ik kon er niets koken, zelfs géén kopje thee zetten en at er ook gewoon helemaal niks, kocht niks, want ik verdiende niet veel … Gelukkig huurde Mamma Jos met Mamma Betty en Maraatje in augustus 1968 of 1969 er ’n vakantiewoning en kookte ze voor mij, anders had ik het niet eens overleefd, want ik was ook ontzettend verzwakt … Kortom: Ik kan mezelf heel goed uithongeren.
Ach, ik ga gewoon met de trein … , eventjes ouderwets gezellig naar Haarlem, om mee te beginnen, maar nu is me been kapot. Ik heb de huisarts ’n mailtje gestuurd … Ik heb het meteen al erg druk in 2018: nieuw contactlensje, snorretje nog ’n keertje laten läseren, ’n lezing over Luther in ‚t Convent te Utrecht, afvallen als een trein en bewegen … Nee, ‚t was en is nooit ooit en zal ook nooit meer goed met me komen, maar vijftig kilo overgewicht is wel, heel erg en ontzettend zwaar … Als ik onder de honderd kilo weeg meld ik mee weer . . .
Dus, Friet heeft levenslang en ‚t gaat eraf, eraf, eraf en nog meer eraf, tot in haar graf alles eraf . . . Maar op ’n druilerige kerstochtend reed zij langs de Kostverlorenkade de Van Hallstraat in en via de Haarlemmerweg naar ‚t Haarlemmerplein … , om 9.45 uur de uitgestorven Haarlemmerdijk op … Zij fietste – halleluja! Over heel Nederland lag ’n vette & dikke deken druilerige nattigheid en met de wind in haar rug besloot ze flink door te trappen, maar op de brug over de Korte Prinsengracht moest zij toch even afstappen, om die Dikke Berta uit de Eerste Wereldoorlog te fotograferen, waar het begon de miezeren.Het altaar met de keizerskroon op de stad Amsterdam en Sint Nicolaas is bescherm heilige van de stad Amsterdam, van daar dat we al eeuwenlang ‚t Sinterklaasfeest met de kinderen vieren, zijn die Surinamers weer op hun pik getrapt … Die weten ook niet van ophouden. Wil je weten wat we zongen? Straks ben ik het vergeten en ik denk ook, dat zo’n diaken of kapelaan blij zijn als ik ze bel, maar ik ga niet biechten en van Henny af, omdat hij ongelovig is … Hij is helemaal niks, hij is lief voor mij … Mooi? Die kroon staat ook op de toren van de Westerkerk …
Schrijven is schrappen: alinea drie kan blijven staan, want ‚t is weer ’n andere categorie drolderie … E L F R I E D E – Betty er zijn nog meer foto’s en video’s van in de kerk met orgelmuziek en gezang. Het is echt waar een prachtig geloof, maar toen Luther kwam, was dat voor de gewone mensen een verademing . . . En, het was wel heel anders, de priesters kwamen de rijen langs, om de aanwezige gelovigen een Zalig Kertfeest te wensen en na afloop was er zelfs koffie met kerststol, zelfs met boter besmeerd en toen gebeurde het … Ik stond achter ’n grote, zware en dikke Hurk, hij deed ’n stap naar achteren en trapte op mijn voet … Ik ga me voeten voor zover het me wil lukken verzorgen, want van die poten krijgt een arts ook ’n nachtmerrie … Dikke kalknagels! Ze doen gewoon zeer . . . Henny kijkt even naar me benen … Doei!
Mooi blog over Amsterdam. jonge je hebt nog veel te doen in 2018 .succes met alles.
LikeLike
Dank je Anna en ook de allerbeste wensen voor 2018!!! Elfriede, donderdag 4 januari 2018
LikeLike