Emeritus professor dr. Maarten van Buuren

Op de site van * http://www.prof. dr. Maarten van Buuren.nl * staan vijfendertig foto’s van mij, metMieppie en andere katjes in allerlei soorten en kleuren, om al die deftige promovendi wat op te leuken.

Ik zoek nu naar de Kleine Otter, want hij is ook gepromoveerd en mag blijven staan, waar hij al vanaf `t prille begin, na 1600 stond … Ja, aan de Kostverlorenvaart en dan staat de Beltbrug weer eens open … Toeristen, die langs voeren, zochten die vervallen houtzaagmolen De Otter en vroegen mij in het Frans waar hij stond. Geweldig, hè!?! „Aan de andere kant!!!,“ en ik strekte mijn arm uit. „Daarzó!!!,“ en dan keken ze meteen in de goede richtig … Wat denkt u? Zo`n man komt helemaal uit … , uit … , een-of-ander gat, waar nooit iets is te beleven en wil de Hollandsche Molens zien … Ja, de laatste der Mohikanen in Amsterdam … En, na een hele lange juridische strijd bleef AMSTERDAM op haar drie kruizen staan: Afblijven! Werelderfgoed! „Maar … “ Oud-West: Werelderfgoed! Laat staan die Otter!

Kostverlorenvaart, met de Kop van Jut en de Marcatitorens … SONY DSC

Hoe krijg ik deze foto weg? 

Bloemgracht en die Ouwe Wester: Het bewijs dat Amsterdam de Keizerin van heel Europa is met de keizerskroon getooid … 
Dus, na 1585 toen de Singel was voltooid met wallen en al, tot aan het IJ, herrees langzaam de Jordaan. Komt uit het Frans van Jardin, hè … Dus, op de Rozengracht had Rembrandt van Rijn (1606 – 1669) nog wat voetstappen LIGGEN, zeg maar: Na 1650 … , nog later … Dus, zijn deze hutjes van na … „Eind 1600, begin 1700!“
Geweldig!

Utrecht! Ik had hier `n ijsje gegeten, liep verder over deze brug en zag prof. dr. Maarten van Buuren met zijn racefiets, over zijn linker schouder, deze trap oplopen. Ja … , hij was weer ontzettend depri … „KIKKER GAAT FIETSEN“ en dan kan ik wel gaan zeiken: Bla-bla-bla midlife crises en nog meer gezeur, maar hij is wel De Trentsetter geworden, omdat het opeens „volksziekte“ nummer één is geworden. Vrouwen zijn soms ook wel eens ongesteld … , toch … Ja … , bla-bla-bla … Kortom: Was er al zeker tien keer helemaal opnieuw aan begonnen … Maar, zodra ik het helemaal gelezen heb, ben ik doctoranda in ‚Het leed dat leven heet‘ … Ja, als deze mevrouw hier beneden van Maartn van Buuren ‚KIKKER GING FIETSEN‘ helemaal heeft door geworsteld … , dan hoeft zij helemaal niks meer te bloggen, want haar gezicht spreekt boekdelen … SONY DSC

Gouda, erg hè?! Ik kan deze foto niet meer weg krijgen. Ik klik op Reset: niks! 
Wat erg en dit zal je altijd weer zien en beleven: deze zet de computer, als eerste op de site van prof. dr. Maarten van Buuren.
GETVERDERRY!

 SONY DSC  Ik was hier op de Durgerdammerdijk aan het fietsen en herken die bocht met een bootje en die huisjes, zal er nog eens op letten …

SONY DSC Oké, ben weer terug in Amsterdam. Kijk effe! Brug op en brug af en er over en dat lukt me niet meer zo soepeltjes …  Ik probeer het weer … ,  als ik onder der 90 kilo weeg …  Streefgewicht is vijfenzeventig kilo en als ik dat weeg: 70 kilo en dan pas is er dertig kilo af … Moest van Douwe: „Volgende patiënt!“ Elke keer stoppen en afstappen voor rood en dan kan ik niet vlug genoeg weg komen …  Ik heb dan een kontje nodig, anders wiebel ik te erg … Ja … , hierover kan ik ook boeken schrijven met de titel:  ‚Het leed dat afvallen heet!‘ Met me zondagse naam: 
Mijn lieve moeder vertelde mij, dat ik een zondagskindje was en noemde me ELFRIEDE … 
Vreselijk! Iedereen denkt het beter te weten. „Hè Friet! Frietje!!! Jij was toch altijd aan het fotograferen?“ Die mongool liep altijd met een Sony te slepen …

In In het land van Bartje.
Hoe gaatie verder … , auto’s willen er langs en nog een boerenkar met twee zware hengsten..

Sorry ik ben die foto’s van de ouwe Otter kwijt … Elfriede, wordt vervolgd!