Waarom komen me katjes en roze wolken niet op de website van de hooggeleerde zeerweledele heer emeritus professor dr. Maarten van Buuren? Moet ik de titel veranderen in HOOGGELEERDE HEER EMERITUS PROFESSOR DR. MAARTEN VAN BUUREN??? De computer pakt dan dat molentje bij de Beemsterringvaart … Weiterlesen
Ook als ’t niet lukt, laat Friet de Oude Rijn door Utrecht hangen, want er blijft niet veel over van haar uitgelichte afbeeldingen boven haar blog . . .
Betty uit Sylt: „In de lengte . . . “
Friet: „Ja-ja-ja-jaaaahaaaa wel in de breedte, niet in de lengte . . . Pffffffffffff . . . God Allemacht! Wat zijn we weer beide hand bezig.“
Beter Peter? De Oude Rijn in Utrecht.
Het is goed met je, als ’t de Oude Rijn niet is, is het de Amstel . . .
Jaaaaaaaaaaaaaaaaaha! Zo dement als een deur . . .
Die moffen kunnen orde scheppen in hun chaos: NIET TE GELOVEN!
Zal ik toch de pleures krijgen, komt ze angekakt met haar ‚DAPPERSTRAAT‘ in Utrecht, wat onder categorie: Amsterdam komt en Rietepietz bleef zoeken bij categorie:
Dichters & Gedichten.
Die zag Friet niet aan komen!
J.C. Bloem
Weiterlesen
Foto door Pixabay op Pexels.com
Als ik dat zorgelijke koppie zie van de hoogzeerweledelgeleerde emeritus professor dr. Maarten van Buuren, dan denk ik: Nee . . . , uw ‚Kikker gaat fietsen!‘ is geen „blockbuster“, terwijl u er zó hard voor knockte . . .
Mensen, ze zijn er te stom voor, leven in hun eigen bubbel, hebben géén geduld & géén enkel idee . . . Ze bloggen wel even hun eigen ‚blockbusters‘, waar ook géén hond naar omkijkt. „Frietje, wat is dan jouw ambachterlijke meesterschap?,“ vroeg hij . . .
Friet: „Met ’n bevroren rechterschouder . . . , me haar . . . , na twee maanden uitkammen. Ik mag van Hendrikje naar de kapper, daar ben ik klaar mee, zit uren te wachten op die Lijpe Lul De Zakkenwasser in de Westerstraat toen destijds, tot hij me pony wat wilde bijknippen. Fluitje van één cent & zo gepiept voor ’n jarenlange professional . . . Nee, eerst dat Kapsones Geval, daar was meer aan te verdienen en dan loopt dat Kapsones Geval, nadat ze is gewassen & gestreken met zoveel spaties de winkel uit, dat je er misselijk van wordt . . .
Ik zweer het je: Meer kapsones dan schoonheid . . .
Lekker al dat ijs op de Kostverlorenvaart? Ja: 37 graden in me pishoekje . . . Na 16.00 uur wordt het ietsjes koeler, want dan draait de zon naar ’t Westerlijk Marktkanaal . . . Ik woon dus op een eiland, vanaf 1984, dus . . . , kan er niks aan doen, maar: FRIEDABBLOG Weiterlesen
Frietje: „Oké . . . , zo wilde ik me fotootjes hebben: in plukjes of groepjes en niet één foto per blog, zodat ik de mensen verveel met vijf à zes bloggen per dag . . . Ik was effies de weg weer helemaal kwijt . . . WordPress vraagt: „Probeer onze nieuwe editor en verbeter je lay-out,“ dan klik je op: „MEER WETEN“ . . .: Dus, Frietje probeerde, maar ze was wel gigantisch bang dat ze er nooit meer uit zou komen.
Frietje: „Gisteren, had ik mezelf uitgenodigd bij de weledelgeleerde vrouwe drs. Marjo J. J. Dankers op haar Leesclubje. Ik heb het vermoeden, dat er niet alleen „dames“ bij haar aan de keuken tafel zaten en dan loopt die Trut met d`r vette kut weer voor hun voeten . . . Als ze gewoon ja gezegd had, was er niets aan de hand geweest. Ik had dan gezegd, dat ik er niet uit zag en sinds 22 juni 2019 niets meer aan me haar had gedaan, dat ik uit me muil meurde . . . ZEIKWIJVEN! Ik had het boek niet gelezen van Rob van Essen . . . “
De hooggeleerde emeritus prof. dr. Maarten: „Wat was dat voor boek?“
Frietje: „Hij had de Libris Literatuurprijs gewonnen voor ‚De goede zoon‘ . . . Zo’n Watje zeker, die nog voor zijn ouders zorgden op zijn vijfentachtigste . . . Gôhs . . . , zeg! Wat voel ik me weer schuldig zeg . . .
De hooggeleerde emeritus professor dr. Maarten van Buurten geb. in 1948: „Hoezo? Jij was toch erg lief voor je moeder. Op je achste kookte je al macaroni met ham & kaas, want je moeder was nog geld aan het verdienen . . . “
Frietje: „. . . , boodschappen deed ik voor haar op de Albert Cuypmarkt en moest op me zusje letten . . . Ik denk niet graag terug aan die tijd . . . , “ en ging verder met de was, terwijl zij zich afvroeg: Denkt Marjo mij in de zeik te kunnen nemen? Ik weet wie de Libris Literatuurprijs 2019 heeft gewonnen . . . Iets met ‚Hotel in Venetië‘, Ilja . . . “
Maarten: „Ilja Leonard Pfeijffer met ‚GRAND HOTEL EUROPA‘.
Friet: „Twee Librisprijzen . . ., als u ’t begrijpt, snap ik het nog niet . . .“
Die Geile Keukenprinses heeft voor niks en niemand meer tijd!
Alleen voor uw Filosofisch Literatuur in de Hermitage: KUTWIJF!
De hooggeleerde zeerweledele emeritus professor dr. Maarten van Buuren: „Schatje! Die grote zaal in de Hermitage aan de Amstel krijg ik niet vol.“
Frietje: „U krijgt de hele Hermitage honderd keer afgeladen & STAMPVOL met allemaal wijven die je één-voor-één kan opdweilen! Loop niet aan me hoofd te eikelen?!“
De zeerhoogweledelgeleerde emeritus prof. dr. Maarten van Buuren: „Vertel het ze, blijf rustig bloggen en neem je tijd . . . Komt goed . . . Was die stinkende stronttroep van je man weg vandaag . . . , hè . . . “
Frietje: „Ja, géén centje pijn . . . Hij wilde ’t allemaal weggooien en geneerde zich voor mij. Maar, zowel zijn onderbroeken, als die stinkende sportbroeken kunnen nog honderd jaar mee.“
De hooggeleerde emeritus professor, dr. Maarten van Buuren: „KOMT ALLEMAAL GOED!“
Friet: „Ja . . . „
23 augustus 2019, 17.00 uur . . . :
€ 140,– verdiend door die twee pantalons te wassen en zelf me haar te doen. Knip er gewoon stukken vanaf, als ik er niet doorheen kom …
Friet had ’n bevroren rechterschouder, dan kan je de eerste drie weken je arm niet meer gebruiken . . .
Ze gaat effe liggen: Alles doet pijn.
t verleden noch in`t heden.
Wat zo kleurenrijk en fris / Tintelt met een schat aan verven / Aan uw huizen en uw erven!
Toch – wat roem gij mocht verwerven – Wat uw schoonste voorrang is …
Dat is uw geschiedenis. W.J. Hofdijk (1816 – 1888)
Wat was dit ook al weer? 4 – 4 + 3 – 3 De omslag is niet het frisse groen en de schoonheid van de Amstel Vesten, maar zijn geschiedenis. Ik ben nu eventjes te moe …
Als ik straks even ga liggen, komt het naar boven drijven. Nu wil ik het weten en ben ik zó dement als een deur . . . Laat maar . . . Daar heb je dan jaren lang voor gestudeerd op het Volwassenonderwijs en dan heb je altzheimer … Jammer dan . . . Een sonnetje?
Foto door Immortal shots op Pexels.com
* * * Op de Kop van Jut * Westerpark # Amsterdam * * * Weiterlesen
Als die Ouwe Muts uit haar comfortzone stapt en ‚Over de bose buitenwereld’ begint te bloggen, schreeuwt iedereen in koor:
„FRIETJE BLOG GEZELLIG OVER JE KATJES!“
„Alsjeblieft!!! Doe ons die ellende niet aan? Wij worden ook een dagje ouder, echt waar . . . Friet je bent niet de enigste!“
„SLAAP ER ALSJEBLIEFT NOG EEN PAAR NACHTJES OVER FRIET?!?“
„FRIETJE! ALSJEBLIEFT!!! ALSJEBLIEFT EEN ANDER ONDERWERP!!!“
Frietje: „Ik had, GISTEREN 18 augustus, wel hele leuke reacaties over me vorige blog: ’Familie van Tijger-Mieppie‘ en wilde iedereen daarvoor erg hartelijk bedanken, want ik ben ’n ‚Einzelgangster‘, met de nadruk op Gangster natuurlijk. Wat ik ook heel, erg graag zó wil houden, want anders zit ik straks netzo als Rietepietz meer dan vijftig reacties te beantwoorden na elke blog en kan ik niet eens meer aan me blog ’Over de bose buitenwereld’ beginnen . . . Gewoon, eventjes klikken als ’t u bevalt en anders doorfietsen naar de volgende blog er zijn er genoeg . . . , zou ik zo zeggen …“
Ik sta hierzo midden op de brug over de Oude Rijn in Oud-Utrecht . . .
Kijk . . . , achter ’t oortje van die ruige terriër, waar aan de overkant de reling van die brug weer is . . . , waar ik tegenaan sta . . . Ja, aan de overkant . . . Verderop staat de Lange Jan . . .
Nee, ik zag de hoogweledelzeergeleerde emeritus professor dr. Maarten van Buuren niet meer. Hij ging fietsen en ik was door die mooie teriër afgeleid en dat is de realiteit.
Frietje: „Ik had wat van u gelezen.“
De hoogzeergeleerdeweledele emeritus prof. dr. Maarten van Buuren: „Oh, wat? Wat-wat-wat-watteu-waar en wat?“
Frietje: „Uit: ’Kikker gaat fietsen‘, blz. 217. Het academische jaar was in september 2000 weer begonnen. Uw agenda stond bol en knapte zowat: bijeenkomsten, vergaderingen, colleges en in de eerste periode deed u twee cursussen Filosofie en literatuur op uw automatische piloot … Daarna moest u zich terdege voorbereiden voor een kleine groep doctorale studenten voor de cursus Existentialisme en het grappige daarbij is dat ik u dat op de Keizersgracht, bij de VrijeAcademie, destijds stond uit te leggen. U stond naar me te kijken en wachtte zeerweledel & geduldig tot ik daar klaar mee was, terwijl u het allang-en-breed had gepubliceerd in die kikker die ging fietsen. En . . . , soms denk ik ook: Het wordt toch wel eens de hoogste tijd, dat ik me Kikker wakker kus en dat hij dan . . . Ja, wel op het witte paard . . .“
Maarten: „Wat vertelde je dan?“
Frietje: „Dat ik twee filosofieën had: A. U werkte te hard, sliep slecht en at niet goed, dus dan kon je er op wachten,“ riep ik vol overtuiging. B. „Die komt uit Japan,“ zei ik, „en daar blijven ze existeren, omdat hun zonen naar de universiteit moeten, de huur moet worden betaald en het belangrijkste: Mevr. Van Buuren kon bij ’n uitstekende Volendammer in Japan haar hart helemaal ophalen, met de allerlekkerste dingen en dan bakte ze er Franse frietjes bij, met mayo. Heerlijk ongezond! Allemaal & iedereen was volkomen gelukkig, met een krop sla en fruit. Zij maakte wilde perziken voor u schoon, die u van haar als medicijn moest eten, ander kon u niet poepen . . .“
Maarten: „Niet waar, dat vertelde je niet . . . Je zei: „Toen u het allerhoogste had bereikt viel u in het zwarte gat,“ alsof het gisteren was,“ riep hij . . .
Frietje: “ . . . “ Weiterlesen
Ik kom zo terug …
Zes views uit Indonesië + ééntje uit Portugal en ik heb géén idee wat ze in me zien. Dus, de eerste werkkat was een doodgewone boerderijkat …
Het haventje van Hoorn voor Rietepietzie!
Heel lang hield men de werkkatten hongerig en dacht men dat ze dan beter ratten en muizen zouden vangen, maar bij doodgewone werkkaten is het jachtinstinct niet automatisch verbonden met een hongergevoel. Wat bleek: als ze goed waren gevoed had/heeft de doodgewone boererijkat en alle andere werkkatten véél meer uithoudings- & reactievermogen, waarbij ook nog eens komt, dat ze dicht bij de boerenschuren, -hoeven , -stallen en graanmagazijnen blijven . . .
Ja . . . , ken je dat? De kat van de buren vreet Tijger-Mieppie d’r bakkie leeg en de groenten-, met de fruitmarkten worden ook beschermd tegen ongedierten door katten, die thuis niks te vreten krijgen . . .
Al in 936 werd de waarden officieel erkend van een goede muizen-, & rattenvanger door Hywel de Goede, de prins van Zuid-Wales: „Één kitten is, totdat zijn oogjes open gaan 1 penny waard, vervolgens 2 penny’s, totdat het zijn eerste muis vangt 4 penny’s … “ Tot aan de dag van vandaag zijn katten in Groot-Brittannië nog steeds gewaardeerde arbeidskrachten in havens, fabrieken, maneges, musea en bij de spoorwegen en elke kroeg heeft een tijger …
In Jackson, Michigan dus … , werd in 1988 de kat Feedback in dienst genomen om muizen te vangen die de bedradingen overal in het gebouw van computers enzo dood leuk doorknaagden. Nee, die hadden we nog niet, wel die katten aan boord van schepen door de eeuwen heen, om kostbare ladingen te beschermen: Ze voeren mee naar China, al in 1600 met de Britse kolonisten naar Noord-Amerika en in de 18de eeuw waren ze in Australië waar de hybride katten . . . , als konijnen . . .
Kortom, het zijn wonderlijke dieren en je hebt geen kind aan ze, want ze liggen minstens 18 uur per etmaal te slapen, alleen Tijger-Mieppie is meteen van de partij als ik de keuken in ga en wil altijd mee-eten . . . Ik denk . . . , dat dat meer psychologisch is: Zij wil er bij horen. Apen in groepen gedragen zich ook zo, als de ander niks krijgt, voelen ze zich buiten gesloten . . . Ik ben niet drs. Maarten ’t Hart, ik denk dat gewoon, omdat zij ook haar etens- & drinkbakjes bij ons op de keukentafel heeft.
Maar, wat ik eigenlijk wilde vertellen is: Gisteren had ik ’BIG CATS’ gemist, dat is ’n schitterende natuurdocumentaire over de wereld van de grote katachtigen, dus … Allemaal familie van me kleine Tijger en daarover doen we niet kinderachtig: Veertig verschillende snoetjes, snuitjes, bekkies, koppies en door zo’n zwarte panter … Ja, daarmee wilde ik knuffelen . . . , effies lekker dollen & rollenbollen . . . Nee, in de dierentuin willen ze het niet hebben . . . Mag toch zeker zelf wel weten hoe ik wil sterven . . .
Rietepietzie wilde ik nog vertellen, dat ik er nu ’n foto tussendoor gooi uit Hoorn. Gewoon, voor de afwisseling en dat ik nu an de bak gaat, anders red ik ’t niet meer voor ’Tussen Kunst & Kitsch’, om 20.15 uur . . .
friedabblog 