Me Facebooklook

Mooi, hè . . .  Ik had eergisteren al willen verhuizen. Sinds 1984 woon ik er en in 2003 kreeg ik nieuwe buren en mocht me meteen ophangen. De toon was gezet. Desillusie nummer 100.000, waarbij ik me afvraag wat ik in godsnaam verkeerd deed? Ik was blij met me leuke nieuwe buurtjes, met Bonny vooral . . .  Zij was zo lief . . .  Fotootje? Als ik het vinden kan: onmiddellijk!

Er lag een lijk in de Kostverlorenvaart, leuk, hè . . .

Helaas, ik kan het niet tegenhouden, maar de eerste die dan reageerde was Anne-Marie en ze vond het enig!

Ik hield me eigen in, had wel willen schrijven: „Ik dacht toch effe dat het je zoon was, die woont toch in Amsterdam?“ Dat moest je toch zo nodig bloggen: „Mijn zoon! Mijn zoon, hè … Ja, die woont in Amsterdam mijn zoon, goed hè? Mijn zoon die in Amserdam woont.“ Nee . . . , ik wilde niet met hem naar bed. Nee . . . , ik kon hem niet eens . . .  Nee, wist niet eens hoe of hij hete . . .  Nee . . . , en helemaal niet waar hij woonde . . . , hij was wel ontzettend geil, hè . . . ,  van al die wijven hier in Amsterdam, maar zelfs dat ouwe lijk op de Kop van Jut wilde niet met hem naar bed . . . Toen had hij er een end aan gemaakt, hè . . . Watje, die zoon van jouw in Amsterdam . . .

Daarom snap ik die Duitse blogsters zo goed: Mooie vogels, bloemen vooral en insecten en verder geen privé gezeik . . .  Maar, ik heb nu een leeftijd, dat ik alles kan overzien . . .  Wat gebeurde er allemaal in Zandvoort toen ik daar nog werkte als serveerster, niet alleen in het hoogseizoen . . .  Ik werkte ook in de keuken in het voor-,  & naseizoen en niemand die me begreep; wel kon ik me in het hoogseizoen in Zandvoort een kamer permiteren, hoefde ik de laatste trein naar Amsterdam niet meer te halen . . .  Geile wijf was natuurlijk weer ergens opuit! Echt waar, hoor . . . Ik lieg echt niet! Zou niet durven! Toen destijds, vielen die lullen op me, bij bosjes tegelijk . . .  Nee, nu niet meer, heb er alleen maar last van! Komen meteen de boel uitvreten en denken dat ze God Jezus Christus AllenMachtiger zijn, dat doen ze dan door je af te zeiken en af te zieken . . . Op die Eikels zit ik niet te wachten!!! Laten die Klootzakken – ik zal géén namen noemen . . . , in de Bijlmer met hun geweldige leefomgeving, waar ze de hele wereld bij de hand hebben hun favoriete, fantastische vrouwelijke gyneacologe afzeiken . . .  Ja, zó geweldig doet die Lijpe Eikel dat, zo van: Mijn pik is alleen heerser, de grootste, de allerbeste, de geweldigste waarmee ik al die hoeren heb besmet en die mag jij op je gyneacologe stoel genezen: Haal die troep eruit!

Die geile LUL komt al klaar alleen al bij het idee! Zit die zwarte gyneacologe lekker in die kutten te poeren. Heerlijk! Hij kan zich er alles bij voorstellen!

Lul de Behanger met z’n kale kanker knar: Fuck off ga in de Bijlmer de boel uitvreten!

E L F R I E D E

 

Martine Bijl

P1040514

Tweeënzeventig jaar jong . . .

Echt waar . . . , ik had met haar willen ruilen . . . , en stop met bloggen.

P1040457Deze Trut is niet dood te knuppelen, uitgerekend dat Kutwijf wordt 120!

GEFELICITEERD!
P1040526

E L F R I E D E 

3 x 3 = SCHEEPSRECHT

P1040562

„Reizen is een driedubbel plezier: VERWACHTINGEN,  AVONTUUR  & MOOIE HERINNERINGEN!“

♥  Ilka Chase  ♥

>  >  >  Op de Kop van Jut – Westerpark – Amsterdam – HOLLAND  <  <  <

Zondagmiddag, 15 september 2019 in Schardam, de boten varen/ligt in het Markermeer.
P1040572Wat wordt er weer geklunsd in de polder aan het Markermeer!P1040563P1040561Het zijn wel twee verschillende foto’s en als ik de horizon recht wil hebben, maak ik er nog drie . . .  Sodermieter op!

Je ziet toch op de achtergrond, dat die zeilschepen in beweging zijn en op de wind zeilen? Ja, toch? Niet dan . . .  Als laatste had ik dat achterste zeilbootje naar me toegetrokken . . .  Goed, hè . . .  Moet ik er nog meer bovenop?

P1040571Ja: „Zippen-sappen sompen, / Hannes loopt weer op klompen . . .“

Ik fotografeer vanaf de Noord-Hollandse kust naar West-Friesland . . . , ja . . .

Lastig, hè . . .  En, ’t wordt steeds erger, hè . . . Hoe dementerender ze wordt, hè . . .  Soms vraagt ze zich ook af, hè . . . Waarom & voorwie ze dit geblog nog doet, hè . . .

Kutwijf met haar dementerende kat . . .

 

 

 

R E V A L I D E R E N

Kutwijf met haar nieuwe vriendin uit Haarlem in de Beemster. Zij ging naar ’t www. Betje Wolff museum.nl – http://www.betjewolffmuseum.nl

Rietepietzie: „Welke mevrouw was op haar heup gevallen? Ken ik haar?,“ en dat Kutwijf blogde: „Nee.“ Ze ging weer vreemd bij Dirk, met ’n leuke oudere man, zo ongeveer van haar eigen leeftijd, want in die arrogante Klootzakken had zij géén trek. Hij vertelde haar, aan dat Kutwijf dus op de Kop van Jut . . . , die na haar vijfentachtigste nog steeds zó nodig vreemd moest . . .

„Ja, je hebt van die wijven, hè . . . ,“ brulde Rietepietzie onmiddellijk & meteen . . .

Kutwijf: „Mag ik even op me eigen blog? Als je er last van hebt: OPROTTEN!!!“

Gôh . . . , zó ontzettend zonde van je kostbare tijd . . .  Ja, toch . . .

– Tèringgggggggg! Waar was ik met me dementerende botox treiter gebleven? Oh, ja . . . , op haar éénenzeventigste was ze al overleden aan een gebroken heup. Precies op dat moment was dat Kutwijf, dus die op de Kop van Jut, zelf éénenzeventig en schrok zich te pletter. „Hoezo,“ vroeg ze, „kan je overlijden aan ’n gebroken heup???“ Nee, dat Kutwijf met haar dementerende botox treiter is geen heupspecialist in het Andreas/Lucas ziekenhuis, of ’t VUmc op de Amstelveenseweg en daar heb je weer veel K. specialisten. Maar, als er nergens anders plaats is, kunnen ze daar, desnoods in Rotterdam toch ook wel gebroken botten aan elkaar breien, dacht ze . . . „Er waren te véél complicaties,“ vertelde hij. Kijk, als je ’t leven dan al zat bent . . .  Ja, dat Kutwijf met haar dementerende botox treiter kon zich ’t helemaal voorstellen en jullie kunnen haar soepjurken komen halen . . .

Alles dicht op zondag in Middenbeemster en ik wil 326 X Noord-Holland hebben.

Kortom: In januari 2020 wil ze een euthanasie verklaring ondertekenen en op haar  donor codicil mogen zij, niet alleen, haar kut gebruiken, want die is na 227ste verjaardag nog steeds als nieuw . . . Op haar zevenentwintigste vond ze het zo Godverdommes gênant om nog maagd te zijn . . .  Maar, op haar tiende was ze al de allergrootste temeier van Amsterdam . . .  Dat is niet meer uit te leggen . . .  Echt niet! Vooral, die hoofddoekjes hebben daar een handje van, moeten hun eigen moslimscholen hebben, want in de Nederlandse leslokalen wordt er over sex gesproken en in het fietsenhok gezoend & gevingerd . . .  Je zet al die meiden daarmee alleen maar op ’t verkeerde been. Kortom: zonder condoom géén sex, zelfs niet als je over de 227 jaar jong bent en goed van lijf en leden . . .

WWW.RANONKEL.COM  –  was gesloten op zondag . . .

P1040526

D I F T E R I E

Kutwijf, met haar dementerende botox treiter: „Als jullie het niet erg vinden, wordt ze met haar eigen gebitje, heupen, knieën en enkelgewrichten gecremeerd . . . , als dat niet kan of wil lukken: Gewoon opruimen, dan hebben, vooral de buren & niemand + iemand ergens last van . . . , van dat dementerende stuk stront dus  . . . Komt de wijkverpleging om 7.30 aanbellen, om haar elastiekensteunkousen aan te trekken. Doet haar man open, als hij er dan nog is, terwijl zij na de derde keer pissen weer was ingeslapen . . .  Ja, de wijkzorg kan weer € 50,– declareren . . .  Oh, oh . . . , O! Wat hebben ze het toch zwaar met al die ouwe dementerende botox treiters . . .  Kanker-Kut-Dementerende-Botox-Treiter-Wijf hoeft niet zo nodig & zij had ook nooit-ooit ergens om gevraagd . . .  Voor het zelfde geld was zij aan difterie overleden in plaats van haar oudere broer Leonard en dat zou stukken beter zijn geweest: 100.000 keer beter!

Zelf dacht ze dat ’n euthanasie verklaring een humane oplossing was en beter dan, dat dementerende Kutwijf met haar botox treiter de boel in de fik steekt of nog erger . . .  Nee, dat Dementerende Kutwijf met haar stinkende botox treiter rookt niet. Valt weer tegen , hè . . .

STELLETJE PISNICHTEN!

E L F R I E D E 

 

 

P A T H O L O G I E

〈〈  ♥  ♥  VRIJDAG DE 13ε  ♥ ♥  OP DE KOP VAN JUT  ♥ ♥ 〉〉

OORLOG MET TURKEN

Oh, man! Die Turken vinden zich zelf zó ontzettend geweldig en blijven fokken . . .  Mevrouw, is helemaal alleen op de wereld en dat is werkelijk veelste véél, vreselijk té véél, ontzettend lastig & té storend. Maar . . . ,  vooral & totaal pathologies gestoord . . .  Mevrouw, zij heeft niet alleen één stinkende kut, maar ze kan ook nog eens Nederlands schrijven en dat zou pas echt bij de wet verboden moeten worden . . .

Ze kunnen volop in het Turks hun gang gaan, met hele families op het balkon . . . En, kijk ze hebben dit al gelezen nog voor mevrouw ’t heeft gepubliceerd . . .  Oh, o-o-Oh, wat geilen ze daarop, als gesmolten roomboter . . .  Die Turkse Lul praat nog amper Turks met zijn Turkse vrouw, ook lult hij niet meer in Turks  met zijn Turkse kinderen, zit wel dag & nacht op zijn smarth-phone te kijken, wat de buurvrouw weer had te melden:

“Ja hoor , , , , DAT KUTWIJF VAN HIER NAAST GING WEER VREEMD.“

AAN DE LOPENDE BAND!
“Goed opletten Zakkenwasser, stel je voor je mist wat . . .″  Weiterlesen

HALEN & BRENGEN

„Waar?“

*   *   *   Op de kop van Jut   *   *   *

Je kan er vandaag weer geen lijn op trekken: „Halen & Brengen,“ riep Von en Friet hing haar wasje in de slaapkamer op, met de ramen open, want je blijft rennen met die klamme bende . . .  Behalve aan de wc-deur hangt géén wasrekje, maar verder is er geen deur meer vrij . . .  „Het zonnetje schijnt weer door de wolken,“ riep Kel enthousiast.

„Friet: Brengen, effies wat frisse lucht door die pis bende,“ hoorde ze haar brullen en daar voer weer ’n volle bak met zand langs. Hij was super zwaar beladen en lag te diep in het water, daarbij vroeg zij zich af: „Waar halen ze dat zand vandaan? Waar gaat het naartoe? Waarvoor wordt het gebruikt? In de bouw? Voor cement?

„Friet! Wat kan mij dat nou rotten. Effe googelen ja . . . , dan goed lezen, . . . ,“ wist dat eigenwijze krengetje.

Kortom: file op de Kostverlorenvaart . . . „Ja, als de brug in de Jan Eef open staat, staat alles & overal vast . . . “ zei Von, die haar hele leven daar achter in de Bestevearstraat woonde. „Maar, dat is de Admiraal De Ruijterweg, je weet wel . . . , van Michiel Adriaenszoon die Ouwe Zee-Rover.“ „Ja, hij leg in de Nieuwe Kerk, bij ’t Paleis op de Dam en heb ’t aller mooiste & duurste gebeeldhouwde graf van de hele naahsie.“ 

Frietje: „Maar, wat is ’t aller belangrijkste?“ Al ’t overige en de rest pleur de prullenbak in: Gebeeldhouwd door ’n Belg! God Is Gedankt & Geprezen! Één Belg geboren in Mechelen http://www.Rombout Verhulst.nl . . . , en hij bleef verhuizen, in Amsterdam verdiende hij goud geld, dat wel weer in de Gouden Eeuw . . .  „In Brussel hebben ze het Manneke Pis! Hebben ze toch ook wat . . .  ZEIKERS! Ach man! Houw op!  . . . ,  ’t Manneke Pis! Kom me niet met Pieter Breugel ankakken. Hij kwam uit Breda en in die tijd was België ook nog eens Den Zuidelijke Nederlanden aan de Zee . . . Moet u nog ’n uutje . . . ?“ 

Von: „Jaahaa-aa-a-aah . . . , totaal mesjokke! In Bruxelles kan je in een restaurant niet eens iets bestellen.“

Frietje: „Nee, als je te stom bent om Frans te spreken, kan je maar beter naar Van der Valk gaan.“ En pissig riep ze: „Overal Godverdomme ’t zelfde liedje . . .  Ik vreet me Franse Frietjes wel bij Mc Donalds! Sterker nog! Ik blijf gewoon helemaal lekker rustig thuis bij Mieppie . . . “

F U C K     Y O U R    O W N     D U C K Y’s !!!

  1. http://www.michiel adriaenszoon de ruyter.nl (1607 – 1676) zijn praalgraf in de Nieuwe Kerk op de Dam werd in opdracht van zijn zoon Engel Michielszoon de Ruyter in 1681 voltooid.
  2. Het was gemaakt & ontworpen door de Haagse beeldhouwer http://www.roumbout verhulst.nl In 1654 verhuisde hij vanuit Leiden naar Amsterdam en tien jaar later bleef hij in Den Haag wonen . . .  Zie Wikipedia
  3. Zie: Amsterdam Wikipedia en het allerlaatste fotootjes is het interieur van ’t vierkante, houten kerkje in Durgerdam op de Durgerdammerdijk … Allemaal gemeente Amsterdam.

„W O N I N G L O Z E

Alleen in mijn gedichten kan ik wonen, / Nooit vond ik ergens anders onderdak; / Voor de eigen haard voelde ik nooit een zwak, / Een tent werd door den stormwind meegenomen.

Alleen in mijn gedichten kan ik wonen. / Zolang ik weet dat in de wildernis, / In steppen, stad en woud dat onderkomen / Kan vinden, deert mij geen bekommernis.

Het zal lang duren, maar de tijd zal komen / dat vóór den nacht mij de oude kracht ontbreekt / En tevergeefs om zachte woorden smeekt, / Waarmee ’k weleer kon bouwen, en de aarde / Mij bergen moet en ik mij neerbuig naar de / Plek waar mijn graf in ’t donker openbreekt.“ Jan Slauwerhof

Friet: „Nog eentje?“

Von: „Is goed, maar niet zo’n lange . . . “

Friet: „Sonnetje doen? 4 + 4 val 2 – 2 – 2 oké . . . ?

Von: „Nog korter . . . ?“

Friet: „Ga literatuur lezen met je kleinkinderen. Ik heb ze Annie M. G. Schmidt gegeven.“

Mirjam Pressler: „Per slot van rekening gaat het niet iedereen iets aan, hoe je je momenteel voelt . . . D i s c r e t i e  en behoedzaamheid behoren tot de grootste kattendeugenden.“ Weiterlesen

Voor: de hooggeleerde emeritus prof. dr. Maarten van Buuren & Betty in Sylt

Friet: „Die Keukenmeid heeft ook nooit-ooit-ergens-&-nergens tijd voor.“

De zeerhoogweledelgeleerde heer, emeritus prof. dr. Maarten van Buuren: „Blog, neem de tijd. Ook al woon ik niet in Amsterdam, ik geef cursussen Filosofische Literatuur in de Hermitage aan de Amstel . . . Voor jou altijd, Frietje . . . „

Friet: „Ik ga zo verder met ‚De Dapperstraat‘ voor Rietepietz en ik wil weten wie er als winnaar uit de bus komt vanavond bij ‚The Great British Bake Off‘ . . .  Ja, ’n culinaire wedstrijd voor amateurbakkers. Wie wordt de Beste Bakster van Groot Brittanië . . .“

SPANNEND!

SONY DSC

SONY DSC = Een-en-al schaamluizen bij die Luizenmoeders . . .  Tuurlijk . . .

SONY DSC

SONY DSC = al een ouwe foto’s en iedereen heeft Schurft en door het krabben gaat het van kwaad tot erger . . .

Ik denk, misschien denk ik gewoon veelste veel . . . , laat maar . . .

Noord-Hollandse Polders (1)

SONY DSC

SONY DSC

close photo of gray and white cat

Foto door Ruca Souza op Pexels.com

 

DSC00360

Voor deze lieve schat had ik niet eens een naam bedacht . . .

Stacey gaf dit zwarte katje aan mij, omdat ze het van haar ouders niet mocht houden. Daar komt ook, echt wel, veel bij kijken: Je moet hem/haar laten steriliseren of castreren, omdat katten niet aan geboorte beperkingen doen en aan de lopende band zwanger zijn, je hebt van alles nodig en bent ook ieder jaar geld kwijt voor de dierenarts, Mieppie krijgt ’n injectie tegen de kattenziektes . . . , ook al komt ze nooit verder dan me balkonnetje . . . Maar, als ze de kattenniesziekte krijgt of een ander virus, zijn we verder van huis . . . , toch . . .  Niet dan?

Friet: „Ouwe mensen zoals ik, krijgen straks ook weer een griepprik of het nu helpt of niet . . .  Soms, dan krijg ik toch griep, maar met deze zachte winters . . . “

Guy de Maupassant: „Teder streelde ik het zachte gevoelige dier, soepel als zijde, 

d o n z i g,

warm, grandioos en gevaarlijk.“

E L F R I E D E

 

 

Droste effect

* * *  H O L L A N D  * * *

Ik moet nu pissen!

HOOGWERKERS MET UITSCHUIFBARE SPONSEN

Pissen was het tegenwoordige deelwoord in de tegenwoordige tijd. Pis me hele leven al en die dingen onthou ik niet eens. Wel zijn tot op de dag van vandaag in me geheugen gegrift: me stinkende Tena Lady’s . . .  Die luchtje werk ik zorgvuldig weg met de aller duurste parfums. Mensen, kunnen wat mij betreft, overal last van hebben: Van Mieppie, van die Nicotine Junk waarmee ik ben getrouwd, als ik de ramen lap, kunnen ze opletten & zeiken over druppeltjes die naar beneden vallen . . .  Ik kijk eerst goed uit of er geen luierwasjes hangen, zijn overhemden of nog erger de witte was, hè . . .  Wanneer er helemaal beneden mij niets overboord hangt, ben ik uiterst voorzichtig met me sponsje bezig en onmiddellijk & meteen aan het wissen . . . , onder het venster ligt een dweiltje die wat water kan opvangen. En, als de glazenwasser met zijn hoogwerkersbakkie en lange stokken, die hij tot drie hoog kan uitschuiven . . .  Nee, dan is er opeens niemand thuis, hè . . .

Maar Nico beneden mij is wel lief. Hij zegt: „Wil je niet zo naar me schreeuwen?“ Ik schreeuw expres … , zodat die Zakkenwassers beneden, boven & naast mij niets hoeven te missen. „Je hoeft me ’t niets uit te leggen,“ gilde ik. “ Want ik snap toch niet wat er in het Lucasziekenhuis gebeurt met Thea!“ De algehele goegemeente geil van  geluk tot op het bot: 43 graden in de schaduw en Thea ligt met longontsteking in het ziekenhuis. Als u het begrijpt. Ik ben altijd al zo ontzettend stom geweest, hè . . .

Ja, gewoon ’n dood doenertje, toch . . .  Zij is nog jong en kan haar maag laten verkleinen. Laat de artsen dat maar verder met haar uitzoeken. Zij is ook zo’n uitbundige vrouw.

Ja . . . , mooi omschreven, vind ik zelf ook.

Soms steek ik zelf wel een veer in me reet!  Weiterlesen

Stuntelstaub

>>> Op de Kop van Jut <<<

Er staan treurwilgen langs het Westerlijk Marktkanaal, en ze breken gewoon af als ze top zwaar zijn, enneu . . .  Op de Marcantilaan zeiken ze ook over bomen en beplanting die tè dicht op ‘t balkonnetje komt en dan gaan die wijven te keer met elkaar, als een stel wilde katten . . .  Ik ruik al bloed . . .

Met Tijger-Mieppie tussen me knieën en toen waren ze aan de overkant weer druk bezig. Géén idee! Er is hier altijd herrie met of zonder Perry . . .  Zij beneden ligt in ‘t Lucasziekenhuis en haar buurman moet helemaal uit de Oekraïne komen, om zijn heg te snoeien . . .

 Driekantige Verbandwikkel

„Hendrikje is even een luchtje scheppen . . . , “ riep Friet naar Betty in Sylt. „Gisteren, parkeerde hij zijn auto tegenover Mamma Jos d’r flat, de aller laatst aan de Europaboulevard, aan het Amstelpark. Hij moest even kijken of hij nog een jongentje was, dat zegt hij dan: „Ik moet effe pissen,“ maar ’t is gewoon een nicotine junk . . .  Die Kanker-Slet kan er  uren over praten met haar huisarts . . . , hij is allang gelukkig, dat ze zijn stront opruimt. Ze bleef zitten . . . , die Kanker-Slet was te moe, om de auto uit te stappen, de deuren open te gooien, om de camera die zij zorgvuldig al had opgeborgen weer te voorschijn te halen. Kortom: Je kan niet meer via Mamma Jos haar balkon de Amstel zien: Vol! Tot aan de A-9 en die Kanker-Slet vroeg aan Hendrikje of dat bejaarde woninkjes waren . . . , weet zij veel. Ze komen die Kanker-Slet echt niets vertellen, ze krijgt ook niet ‘t Amstelveense Nieuwskrantje in de bus . . .

Hendrikje de Brave: „Tante Pietje heeft daar achter gewoond . . . “

Kanker-Slet: „Waar? Wie is tante Pietje? Van vaders kant of hete ze Dorst van achteren?“

Hendrikje de Brave: „Daar achter ergens aan de A-9 woonde me opa met vader . . .  Ze hadden nog een echte waterput. Poepen deed je in de sloot en je waste je in een teiltje. Voor de A-9 moesten ze oprotten . . .“

„En . . . , tante Pietje,“ vroeg die Kanker-Slet, „weet ik niet meer,“ zei hij . . .  „Ze zal wel dood zijn.“

Kanker-Slet: „Ja . . . , zo gaan die dingen geruisloos voorbij . . . , “ er viel een lange stilte. Toen ze vervolgde met: „Met Betty repeteer ik het steeds weer opnieuw: tante Marie had Rika & Nellie . . . , toch . . . “

Betty uit Sylt: „Nelleke hete ze,“ zei ze alsof ze er gewoon bij was geweest was . . . Nelleke, dat kleine krengetje pleurde Elfilein meteen van die hooiberg af, daar in Vlijmen 1948 . . .  Welkom in Brabant, hè . . .  Daar speelde we tussen, op & in ’t hooi . . . Het was maar ’n heel klein duwtje en je glee zo naar beneden en daar lag Elfilein met haar linker elleboog uit haar kom . . .

Mamma Jos liep op alle dagen van jou of je was er al, want ze fietste helemaal met me naar Den Bosch . . . Een arts had haar elleboogje weer netjes op zijn plaats gezet en als ze hem rustig in zo’n driekanten verbandwikkel hield, deed het geen pijn meer . . .  Een meisje van amper vier . . .  Ja, ze had alle Joden vergast.

  • Veeg je reet er mee af en het kan me niet schelen, dat ik niet helemaal kosjer ben of rabbinaal ben goedgekeurd . . . , als Betty in Sylt het maar begrijpt . . .

Kortom: „Zolang, als deze Kanker-Slet nog leeft, is de Tweede Wereldoorlog nog lang niet afgelopen. Hij had ’t over . . .  Dus . . . , over 1942 . . . , gewone jongens die zich kwamen aanmelden met hun rugzakje . . . , für die Entlösung in Polen – Toevallig wist deze Kanker-Slet, dat Hitler met Staling ’n ’Niet AANVALSVERDRAG‘ had ondertekend. Moet ik het opzoeken en fotograferen? Oorlog is oorlog en als ze het niet aankonden, om elke slet te verkrachten, nadat ze de rest hadden ‚kalt gestelt‘ konden ze hun geweer inleveren, dat waren er 12 van de vijfhonderd man . . .

Dus . . . , hang je nek in een lus uit de brievenbus . . .

Nee, zo gewoon waren die jonge jongens niet . . .  Ralpf heet hij en woont in Datteln: http://www.dao-weg.de . . . , z‘n blog heet „Stuntelstaub“ . . . , euh . . . Wacht effies . . . ‘Blütensthaub’ . . .  De Blütensthaub van zonnebloemen of hadden die zaden en pitten?

Het is zo‘n geitenwollensokkentype op een yogamatje en lach godverdomme niet . . .  Hij is echt héél goed, want ik leer van hem orde te scheppen in me chaos, dus stop ik maar met typen en begin aan me ‘Klimafreundlich Frisches Gemüse’ . . .

  • Nog effe wat. „Trek nauw door die hap!,“ begon Yvonne meteen al hysterisch te gillen en dat Kanker-Wijf dacht: Laat maar, alleen al het feit dat ze er nog is, is al te veel voor die roombotergeile hypocrieten . . .  En, meteen hoor! Kanker-Wijf met een stroopwafelijsje . . .  „Neem er nog één Trut!!!“ Gegiechel aan alle kanten van Hoofddoekjes . . . „Trut neem er nog ééntje met drie bollen.“
E l f r i e d e

P1040459

E L F R I E D E