OP DE KOP VAN JUT * WESTERPARK * AMSTERDAM * HOLLAND
♥ ♥ ♥
Gezellig! ‚KIKKER GAAT FIETSEN‘ van Maarten van Buuren is uit!!! Wat wel een feest waard is, dacht ik zelf . . . Ondertitel: ‚Over het leed dat leven heet‘ en het sprak me aan: Onmiddellijk & meteen, omdat ik blij was, dat je niet altijd zó ontzettend positief hoeft te zijn, in zo’n hoera stemming, maar dat je ook gerust ietsjes pessimistisch mocht schrijven . . . , ♥ als schrijfster ♥ . . . , dat het niet altijd ’t mooiste stralende weer van de wereld is, maar dat het soms ook dondert & bliksemt . . .
Het was een openbaring voor mij, want dat blije en vrolijke geschrijf vond Friet . . . , ♥ als schrijfster ♥ . . . , ontzettend moeilijk.
„Strikt genomen leven maar weinig mensen in het heden. De meesten treffen voorbereidingen, om een andere keer in de toekomst te zullen leven.“
Johathan Swift
Het Zwarte Gat
Maarten zelf was tot de conclusie gekomen, dat hij is geboren met sombere genen en had zijn Depressie Monster van zijn moeder georven: Hij had ’t zijn hele leven al als een zwarte schaduw met zich mee gesleept . . . Zij was ’n depressieve & autoritaire moeder en hij wilde zo vlug mogelijk weg uit Maassluis, ging in Vlaardingen naar het Groen van Pinksteren Gymnasium, daarna zo vlug mogelijk naar de universiteit in Groningen . . . Zo rolde het balletje verder en opeens zat hij in zijn loft onder de pannendaken van Utrecht en dacht: Is dit nu alles? En viel in het grote Zwarte Gat . . .
Een sterk keihard getraind lichaam
Zelf denk ik dan: Wat een romanticus, hij kan het zo poëtisch verwoorden en worstelde zich al schrijvende uit de put. Maar, ik als nuchtere Hollandse weet, dat hij te véél hooi op zijn kleine vorkje nam en zich over de kop had gewerkt met die verbouwing van zijn boekenkast . . . Kijk, dan lul je niet meer, als je overwerkt raakt van je eigen bibliotheek. Hij wilde er zelf ’n klein hoekje bij bouwen of hij moest groter gaan wonen . . . Nee, hij ging niet vroeg naar bed en nam de volgende dag ook geen snipperdag, maar moest meer dan zestig kilometer fietsen . . . , binnen twee uur . . . , dan pas was hij ’n klein beetje gelukkig . . . Kortom: Hij zorgde voor nog géén meter voor zich zelf . . . „Moet dat dan?,“ vroeg hij verbaast, want dat had hij nooit geleerd of van zijn moeder mee gekregen.
Hij wilde één sterk en getraind lichaam hebben en dan moet je ook goed & gezond eten en vroeg naar bed . . . Dat gezeur aan zijn hoofd . . . „Waar bemoeide iedereen zich in godsnaam mee?!“
Die hele depressie liet hij zich aanlullen, vond Friet, en dan ging hij op de koop toe, zich er ook nog verdiepen in boeken van nihilistische schrijvers en ze zelfs vertalen!
Betty in Sylt: „Wat voor schrijvers?“
Friet: „Filosofen, zoals Sartre, Schopenhauer de dichter Baudelaire, met zijn Zwarte Bloemen en wereldliteratuur van Emil Mihai Cioran, die in ’t Roemeens schreef van huis uit, later in ’t Frans en is vertaald in alle talen van de wereld: Zelfs in het Nederlands door prof. dr. Maarten van Buuren ‚Bestaan als verleiding‘ dacht ik in 2002, maar dan moet je even bij Emil Cioran, geboren in Rãsinari op 8 april 1911 – † 20 juni 1995, googelen & Friedrich Nietzsche was Maartens grote favoriet, met andere woorden: „Laat me met rust?!? Zeik niet aan me harses!?! Ik heb ’t ontzettend druk en denk na . . .“
Het is ’n hele leuke en lieve man, ’n geweldige docent. Met grote trots kan ik vertellen dat ik op zijn Filosofische Leesclub zat en ben nog steeds ’n beetje verliefd. Maar . . . , hij is wel een man met gebruiksaanwijzingen en Friet vond ’t geweldig leuk, om hem wat beter te mogen leren kennen via zijn ‚KIKKER GAAT FIETSEN‘, want je krijgt er de eerste keer géén enkele gebruiksaanwijzing bij, wanneer je zo’n leuke en vooral lieve man ontmoet . . .
Echt waar het was het mooiste wat me ooit is overkomen . . .
E L F R I E D E
En al sla je dat Seniele-Dementerende-Stomme-Mokkel-uit-Groot-Mokum hartstikke dood, zij kan je niet meer vertellen waar zij ‚DE EGOÏSTISCHE MENS‘ vandaan had geplukt . . . „Wij zijn in deze borderlinemaatschappij 〈Friet herhaalt het nog eens voor alle duidelijkheid. Tenminste, als rietepietz ’t goed vindt〉 . . . , ontzettend egocentrisch bezig, met enorme hoogmoed, vol van haat en zijn overgeïrriteerd, als die Ouwe-Amsterdamse-Temeier ook een duid in het zakje wil doen . . . Nee, kenne we absoluut niet hebben . . .
Oud-, & Nieuwjaar 2019
In de winter! Dan zit ik toch in de buurt van die kut vuurwerkfoto’s . . . Ken je dat? Honderd keer kom je ze tegen, behalve als je ze nodig hebt.
Ik laat het hierbij. Kijk, bij mij is altijd het gras stukken groener en die ‚IK OOK BITCHES‘ zijn altijd en eeuwig bang, dat ze iets te kort komen . . . Groener kan echt niet en ik wil weer zo gaan trekken op me tachtigste: Fuck an Duck!
Het regende ook nog en je kan niet zien, dat er containers op liggen. Maar, ik ben alvast voor Oud-, & Nieuwjaar aan het oefenen. Als ik het toestel op een statief schroef, dan maak ik zulke foto’s met vuurwerk en dan kan ik er niet mee draaien van links naar rechts. Vanaf twee hoog heb ik hier toch een mooi uitzicht? Ik zit lekker thuis met Mieppie op schoot tv te kijken en dan moet ik boven het IJ hangen . . . Het zal er beren druk zijn, komt dat ouwe wijf ook ankakken . . .
Kaarsrecht en uit de hand, ga lekker over je nek . . .
friedabblog 