Als ik uit me keukenraam kijk zie ik dit, de brug over de Bilderdijkgracht, waarover ik altijd naar Dirk fietste, en de De Clercqstraat schuin daarzo over de brug overstak. Kom zelden of nooit meer in de Kinkerbuurt . . .
Ja, heel erg en ontzettend verkeerd!
Wanneer . . . , deed ik dan eens één enkel keertje maar . . . , iets goeds? Dat vroeg ik me ook vertwijfeld af . . .
Tante Von: „Toen je je andijvie stampotten maakte met uitgebakken spekjes, ’n mager Hema worstje. Meestal had je dan ook zo rond de Kerst ’n pan met draadjesvlees op je balkon staan, als het dan vroor kon je ’t vet er zo van afbreken . . .“
Tante Friet: „Dat ’t nu een Kuttijd is, is zeker te weten ook haar schuld, hè . . . “
Foto door Suzy Hazelwood op Pexels.com
Vertwijfeld Zeikwijf
Aque zoek,
Batterijen leeg,
app dood, verkeerde aansluiting,
Kutwijf wordt 76,
met haar gedoemde gedichtjes . . .
Waar blijven die grote smoelen?
Ik hoop van harte dat tant Von ’t kan behappen … Geregeld krijg ik ’n mailtje van Romenu (Rome nu, dus …) die sinds maart 2006 een gedichtenblog heeft. Ik dacht: daar vertelt hij over … , dat is prachtig … , al die klanken en kleuren . . . En tante Friet plonsde in het water, zonder betonblok aan haar poten deze keer . . .
Tante Von: „Ja, een gedicht heeft geen kleur! Ga waterverven met je te dikke reet en val me niet lastig met je kutblogs. Ik moet op me kleinkinderen letten.“ Dan ben je wel effe uit geluld, dat zeg ik . . .
Het spijt me, maar tante Friet is niet dr. professor Frieda-Elsje en wanneer ze het wel zou wezen, dan is zij nu al tien jaar met pensioen . . . Elfriede staat nog steeds als een huis, gaat onmiddellijk lof klaarmaken met appel, banaantje en gerookte kip. Wees maar niet bang, die trut valt er echt niet vanaf! Maar . . . , als ze in mei met haar dikke reet over de honderd kilo moet wegen, gaat ze wel ’n weekendje wieberen in ’s-Hertogenbosch, koopt ze voor € 20, — Bosche Bollen . . . Nee, ’t benne géén Amsterdamse Moorkoppen . . . Ja, MacDonnald drive in . . . , met France frietjes, ook nog . . .
En vertel ’ns . . . ? Wat ze allemaal heb te MOETEN???
ISOLEERCEL
Ik hoorde het wel vaker van mensen, dat oudere mensen vroeger met twee woorden werden aan gesproken: „Dank U wel,“ bijvoorbeeld . . . Er werd hoog tegenop gekeken, ze werden gerespecteerd en dat bestaat al helemaal niet meer . . . „Ja, ze is gestoord & vindt de lockdown lekker. Nee, ze spoorde nooit, hoor! Absoluut niet!“ Maar, hoe het werkelijk zit, daar hebben ze géén tijd voor, want bij die Marktkantine is ’t drukker en interessanter, dan pleuren ze je met hun vooroordelen, ONVERSCHILLIGE & ONGEïNTERESSEERDHEID in zo’n . . . Hoe heet dat?
Ik doet eerst even een bakkie, dan kom ik er wel weer op . . .
Als ik vroeger niet zo was gepest . . . , dan zou ik nu Elfie heten van Elfilein . . . 
Ik kan onmogelijk met mensen omgaan . . . , als je je snor hebt laten läseren, vallen ze wel over je te dikke reet, waar ik ’n ongeluk mee had gehad in Titol. Kwam ik weer thuis met gebroken poten, terwijl ik zo lekker aan het schaatsen was op de Haarlemmertrekvaart . . .
friedabblog 