Had ‚t op concept gepleurd, moet nog beginnnen!
Hallo! Was nog niet eens begonnen!!!
Effies wachten!
Kutwijf struikelde: type foutje!
Die Hoela-Trullalaa begint opnieuw . . .
Helaas pindakaas kan ze niks meer downloaden!!!
E L F R I E D E
Monat: November 2020
Autumn
Zó . . . , lekker knus . . .
Vijf foto’s . . . , met die kleine schat van me . . . Ze doet haar best, maar aan haar oortjes kan je zien, dat ze op haar hoede is voor de lens . . .
Dit was de herfst voor vandaag, want meer foto’s durf ik niet te downloaden.
Wat was ze dapper, dat ouwe votje! Omdat ik géén dierenarts ben en ook niet wist wat er allemaal speelde en niemand mij dat wilde vertellen, denk ik toch dat ze van alles had op het laatst: Ze poepte onder me tafel, plaste in de gang . . . Oké, ik was wel wat gewend van haar . . . , maar langzaam werd ze ook blind denk ik en doof, van die dingen . . . Ze kotste veel en at niks meer en ik wist het ook niet meer . . .
Kortom: Ik had haar in 2019 al moeten laten inslapen en als zij het tot het laatste gaatje kan volhouden, wordt ik ook honderd-en-tien . . . Waar heb ik me kattentabel gelaten? Die had ik voor Betty in Sylt geblogt in juli, toch . . .
E L F R I E D E
HERFST
Ze ging weer overstag voor een katje. Wat ook géén succes is, dat bedoelt ik en dan heeft ze meteen vijfentwintig dikke lullen in haar nek, die het allemaal heel erg geweldig vinden . . .
Ja . . . , echt GEWELDIG!
Dan voelt tante Friet zich pas echt genaaid . . .
Ten eerste: Als je iets herfstachtigs zoekt, zijn het allemaal bruine herfstbladeren, met of zonder kopje koffie, een hondje, met een sexy blondje, op hol geslagen revieren en zware, donkere luchten . . .
Haar fotobestand zit propvol ten tweede . . .
Ten derde: Zij blogt moeilijk! Je hebt zo van die wijven die loggen in een keer uitstekend, maar tante Friet moet het eerst vijf à zes keer nalezen, hier-en-daar wat schrappen, er nog iets aan toevoegen . . .
Daarna vindt ze nog honderden type fouten en dat terwijl de computer mee leest, hè . . . Terwijl tante Friet schrijft en lekker op dreef in haar blogflow zit, onderstreept de computer keurig elke fout . . . Ja, binnen een split second is het zo gebeurd en daar heeft ze geeneens erg in, zit al in haar volgende blok, hè . . . Je kan eigenlijk best stellen, dat: Lezen is schrijven. Ja, hij is helemaal van mezelf, hè . . .
Ja, ze was altijd al een lastig klantje, maar je hoeft helemaal niks, hoor . . . Gewoon opzouten en nooit meer terug komen! A ju paraplu!
Kortom: Bloggen gaat bij dat Amsterdamse Mokkel niet van het leien dakje.
Sorry!
Rainy day
Zonder mist … Ook zit ik prop … Ik ruim eerst 5% op en dan wil ik van beneden naar boven, dat alleen al duurt ruim één uur …
Dit bruggetje was gefotografeerd op een hele, mooie en heldere dag in november . . . , dat weer wel. Voor me fans: Peter en Derrick, want die vinden Amsterdam excellent en zo is Amsterdam ook . . .
Mocht u het toch nog beter denken te weten? Ik kom u wel volkomen in elkaar trappen! Dat zou ik zo dolgraag eens willen en weet ook precies wie allemaal . . . Soms, verbaas ik me er oprecht over . . . , dat ik nog géén levenslang heb . . . Nee, aan me buren ligt dat niet, die bitches doen hun uiterste best, hè . . .
Me fotobestand is ook nog eens lood zwaar, hè . . .
Ja, om op te schieten!
E L F R I E D E
November 2020
Foto van de week
Keuken uit 1600
„Ik ben een redelijk hedonistisch mens,“ schreef Philipp Blom in De Volkskrant van 5 oktober 2020 op pagina 12. Hij is historicus en schrijver en is netzo als ik één EINZELGANGSTER met de nadruk op gangster natuurlijk.
Hij zei: „Je kiest je leven niet uit een catalogus, je bent overgeleverd aan wat je overkomt.“ Wat een openbaring . . . Als ik mocht kiezen, zou ik in deze keuken willen leven. Ja, stom, hè . . .
Die kutmolen staat dus in Den Oever en dacht: Ik ben in de buurt, moet naar het Westfries Museum in Hoorn en ondertussen is me fotobestand prop . . . Het vervolg is op blog: ‚Keukens anno 1600 & 2019‘ . . . Ja, eet ze!
T R U T J E H O L A
Keukens uit 1600 & 2019
Ik was in de keuken van Rembrandt, maar die was stukken kleiner.
Het viel niet mee om Hoorn te vinden, moet toch wat orde scheppen in die chaos.
E L F R I E D E
Etnofilosofie
Dus . . . , wij eenzamen . . .
Ook ben ik altijd ontzettend lastig geweest, tot op de dag van vandaag: altijd lastig, pas ook helemaal nergens tussen en ook al was ik nog zo ambitieus:
Het was echt helemaal nergens voor nodig . . .
Wat tante Friet allemaal niet geprobeerd heeft, wilde zelfs kapster worden en ze begreep niet . . . , dat ze daarvoor eerst naar de Kappers-school moest. Niemand die het haar vertelde . . . Vooral toen ze nog in de Ferdinand Bolstraat woonde liet iedereen d’r maar aanklooien, dat het een aard had. Zij denkt dan aan haar professor in emiraat, euh . . . prof. dr. Maarten van Buuren . . . , die schreef dat hij zo’n exitentiële crises had. De titel van zijn bestseller is: ‚KIKKER GAAT FIETSEN‘ ondertitel ‚Het leed dat leven heet‘ . . . Ouwe lul! Denkt tante Friet dan „Wees blij & en vooral gelukkig, dat je niet als kutwijf op de wereld was gekomen!“
Als zij dan ook maar ergens heel eventjes . . . , maar . . . , een . . . , klein beetje . . . , succes . . . , in scheen . . . , te hebben . . . Ja, dan kreeg ze alle Kanker-Bitches onmiddellijk over zich heen, die haar dat ook nog, voor nog géén enkele millimeter gunde: Nee, het licht gunnen ze je zelfs nog niet eens in je ogen . . .
„Wijven zijn bitches, ze zullen het altijd blijven, dat verandert niet.“
Voor mij is & blijft het altijd en eeuwig een groot raadsel wat die Klootzakker in die Typhus-Wijven zien . . .
Ze werkte in de keuken van een ouden van dagen tehuis, dat was goed genoeg . . . , op een boerderij, als hulp voor de boerin . . . , in hotels . . . , ging naar de Moeder-mavo om talen te leren en als ze dan dit feit aan een maatschappelijke werkster vertelde, zei die: „OH! WAT GOED VAN JE!“ Trut Hola zoveel in de bocht. Op me vijftiende had ze klaar moeten zijn met mulo of ulo . . . Zeikers!
Was helemaal nergens voor nodig: Huishoudschool was goed genoeg en die had die trut dus ook niet afgemaakt . . . Ja, daar was ze véélste stom voor, hè . . .
- Wat een typhus-harses, ze heb al een snor en die baard zit er aan te komen . . . Ja, daarvan worden we bloedje geil! „Vertel mij wat!,“ gilde tante Friet.
E L F R I E D E
Etnofilosofie
Wij eenzamen . . . , dus . . .
„Wij zijn net als katten!
Het grootste deel van de tijd hebben we helemaal niemand nodig, we hebben genoeg aan ons zelf . . .“
Jullius Schophoff
friedabblog 
