♥ ♥ ♥ TUIMELEN & TIPPELEN OP DE KOP VAN JUT ♥ ♥ ♥
Makkelijk is het niet om te beginnen.
Ga naar blog; ‚MOKUM‘ van 2 december 2015, daar schreef ik van Simon Carmiggelt ’n geinig Cursiefje over. Toendestijds, spaarde Friet die schuin gedrukte columns in Het Parool van Simon, heeft ze nog steeds – alleen is het erg lastig, om erbij te komen. Eigenlijk is deze blog zéér privé en valt hij onder de categorie: ‚KIKKER GAAT FIETSEN‘ of ‚Over het leed dat leven heet‘. ISBN 978 904770123 1, door Maarten van Buuren in 2008 gepubliceerd bij uitgever: L E M N I S C A A T. Hij beschreef zijn depressiviteit.
Elfilein
Je begint in Amsterdam er zó opgewekt en vrolijk aan, huppelt blijmoedig naar je klasjes. Frietje was toen amper vijf en werd nog liefdevol Elfilein genoemd. Nauw . . . , in de Gerard Doustraat zagen ze dat toch echt wel, heel erg anders . . . , hoor . . . Elfilein sprak géén Nederlands en liep meteen al vijf jaar achter! Ja . . . , dat is pas echt geil . . . Zo stom van Friet: Zij speelde nog in de zandbak, was zich nergens, ergens van bewust . . . , werd door iedereen & alles getreiterd, was overal waar ze ging of eventjes bleef staan al héél, erg snel te veel en werd altijd enorm gepest . . . Vooral door die Suffige Juffies tot de derde klas, daarna zat die temeier in ’n schippersinternaat . . . Daar lag ze zes dagen in de week twee maal daags op haar knieën . . . „Waarom ben je er niet gebleven Trut?,“ vroeg de buurvrouw.
Friet: „Na me veertiende begon ik twijfelachtig te menstrueren, maar me tieten hadden nooit ooit iets voor gesteld . . . , dus moest die Besmetbak ophoepelen. Tot je vijftiende kon je bij die nonnen terecht en dan waren ze klaar met je . . . “
Maarten: „En, die schipperskinderen dan?“ Frietje zei: „Je moet uit het klooster bij de nonnen. Oprotten, zodra je géén kind meer bent, want dan beginnen vooral meisjes erg onzedelijk te worden.“ „Ja,“ zei Maarten, „in hun ogen, omdat ze zelf zo pervers zijn.“
Kortom: Het ging van kwaad tot nog erger.
Douwe de Vries: „Er moet dertig kilo vanaf. Volgende patiënt!“
Friet: „Dokter! Het is nooit ooit ‚and never‘ nog goed met me gekomen. Helemaal nooit!!! Petra, uw geweldige regelteef! Je moest in haar optiek eerst meer dan 55 graden koorts hebben, liever nog op sterven na dood zijn, zo niet . . . , dan regelde zij ’t wel héél eventjes, wat vooral niet te lang mocht duren: Obesitas van die Besmetbak . . .“
Eindelijk, was ’t dan toch toegestaan, om eventjes met mijn eigen huisarts Douwe de Vries te spreken en toen schreef hij ongeïnteresseerd, geheel onleesbaar en vooral zeer verveeld op ’n briefje, dat ze oefeningen moest doen, fietsen en zwemmen . . . Hij zei niet: „Ga lekker zwemmen, dat is beter voor je gewrichten.“ Die trut ging naar All-Sport in 1995 . . . Ja, die trut fietste helemaal naar Amstelveen! Wat ’n geweldige achterlijk wijf, hè . . . Naast haar aan ’t Westelijk Marktkanaal, over de Wiegbrug in de Jan van Galenstraat kon ze ook naar ’n sportschool, hun flyers lagen iedere week bij haar in de brievenbus. Maar nee, die Besmetbak was in beweging, hoor . . . , en ze fietste helemaal door ’t Vondelpark naar de Amstelveenseweg, voorbij de Kalfjeslaan de Amsterdamseweg op, via de Keizer Karelweg en voorbij de A 9 naar de Van der Hooplaan . . . Dan ben je toch echt gestoord hoor, met je officiële overgewicht etiketjes van je huisarts . . .
Friet gaat naar bed, ’t is al erg laat en ze is moe . . .
De professor wilde dus géén gezellige vriendin, vele lieve studentes wilde zelfs voor hem koken, wassen & strijken . . . , iedereen viel op hem . . . Na ’n lezing hingen ze allemaal, letterlijk en figuurlijk om zijn nek, dat was wringen & dringen. Maar, hij wilde eindelijk rust aan zijn kop en ’n lekker bakkie troost . . . Ze vertelde wel, dat ze naar de Hallen ging op ’t Bellamyplein, dat was haar buurtje naast de Ten Katemarkt . . . Hij keek haar alleen maar aan en iedereen hield hem tegen . . . Nee, niet met zo’n Besmetbak . . .
Kijk op zijn website: http://www.prof. dr. Maarten van Buuren.nl/books . . . ,
http://www.Maarten van Buuren.nl/books
ADHD
Ja . . . , er moeten weer broodjesharing worden klaar gemaakt en Friet zoekt haar etiketje adhd . . . Pleur die adh er maar vanaf, dan blijft God Zij Gedankt & Geprezen de D van ‚disorder‘ over: uit de ‚Diagnostic and Statistical Manuel of Mental Disorder-5‘. Ze kon uren lang in de rondte blijven googelen met die Ouwe Douwe en zijn hypothetische modelen . . . Bij haar is alles ‚uncategorized‘ & ze heeft ook geen enkel idee wat ‚tags‘ zijn . . . Natuurlijk, denkt ze er over na, om alles opnieuw „op te poetsen & af te stoffen“ . . . , ja . . . Ze ziet het helemaal voor zich . . . Maar, die Besmetbak wil slechts één categorie uitprinten en er één dik boek van 500 pagina’s over schrijven. Waarom, mag die kikker wel schrijven en publiceren? Fuck off met je aanpassingsstornissen uit je Amerikaanse DSM, met de hokjes en etiketje van zo’n Gestapobitch . . . „Depressieviteit & schrijven zijn processen,“ schrijft Douwe in zijn ‚UIT DE PRAKTIJK‘ „waarbij 100.000 factoren een rol spelen“. Ben je ’n vrouw, daarmee begint ’t gelazer al meteen met vooroordelen bij de vleet of ben je een man, dat benne Douwes Angehaugten modelen. Ja, hij ging naar het Goethe Instituut Amsterdam, hè . . . Toen ik hem persoonlijk mocht spreken van zijn Witte Kankerregelteef . . . Nee, die Besmetbak mocht niet bij hem in de buurt komen… -Waar was ik nu?
Maarten: „Je mocht vijf minuten eventje je huisarts lastig vallen,“ zei hij, „het was je gegund. Het liefst zag ze je ter plekke dood neer vallen, met je obesitas . . .“
Frietje: „Ja, die Besmetbak bleef gezond, is met haar obesitas al over de vijfenzeventig, met haar te hoge bloeddruk. Dat ze Godverdomme nog steeds géén suiker heeft, hè . . . Daar ligt die Eigengereide Witte Kankerregelteef nachten lang van wakker . . .“ Wat heeft die Besmetbak die trut misdaan???
Maar, om eventjes terug te komen op Simon Garmiggelt van 2 december 2015 . . . In die laatste maand van 2015 heeft ze haar mooiste foto’s van Amsterdam geblogd, want toen kon/dorst ze nog te fietsen . . . Vele bruggetjes op en bruggetjes weer af . . . Over de stoep fietsen, tussen de Amsterdammertjes door, omdat die grachten te smal en te prop vol zijn, om rustig langs auto’s te kunnen fietsen . . . Dan heeft die Besmetbak het nog niet eens over de geparkeerde auto’s, waar je omheen en langs moet rijden, de viezigheid vooral, zoals mensen die je moet uitwijken, die overal schijt aan hebben en gewoon voor je voeten blijven doorlopen, als je met zo’n rot gang de brug af sjeest en met andere deelnemers van ’t verkeer in de Binnenstad. Het probleem is ook: iedere keer op-en-af stappen voor de rode stoplichten, die Besmetbak kan niet vlug genoeg weg komen . . . En dan nog wat: Haar fiets is gejat . . . Ja, die is pas echt geil! Mamma Mia . . .
SONY DSC = Haarlem met trapgeveltjes aan de rechterkant.
Maarten: „Ga je broodje haring eten.“
Friet: „GÔH, zeg! Ik wilde juist wat stukjes citeren ‚UIT DE PRAKTIJK‘ van Dauwe de Vries, hij was meer dan vijftig jaar mijn arts . . . Een knappe dokter, want de medicatie die hij me voorschreef, slik ik nog steeds . . . „Ik wil géén medicijnen,“ riep die Besmetbak koppig. „Ik wil en ben puur natuur.“
Douwe: „Doe nu maar, dan takel je niet zó vlug af . . . ,“ mooi hè . . . Dus, „dames“ rustig an en maak je niet tè dik, want over vier en ’n half jaar is die Gore Besmetbak over de tachtig en kan ze haar kat gaan vlooien . . .
E L F R I E D E
52.378829
4.857037
friedabblog 