Moord & Doodslag

Tante Friet voelt de frisse en koude lucht in haar neusgaten kriebelen en doet eventjes haar slaapkamerraam dicht.

Die Ouwe Trut is nog steeds studerende: „Ja,“ gilde dat Beidehandte Mokkel in Den Haag, die het zó enorm met zich zelf had getroffen, „ze is al over de vijfentachtig, met d`r geile harses en ken nog niet bloggen! Ha-ha-haaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa-ha . . . Aljeblieft! Ik pis in me in me sokken!“

Zij zocht die pentekening van Rembrandt, kwam hem 100.000 X tegen, behalve als ze hem voor Pit in Texas wil downloaden . . . „Ja, geinig, hè . . .,“ brulde tante Friet, „kan me Tena Lady ook uitwringen!“

Voor Peter!

Heel voorzich had ik dus één geveltje gedelete . . . , ik houw me hart vast, omdat dat ook in mijn blogs wegvalt, dan moet ik de boel opnieuw gaan bearbeiten en nu heb ik dus „leuke gaten“ in me blogs: Lekker, hè . . .

Ik zoek nog even naar die koekenbakkende oma van Rembrandt!

Zo`n mooie en jonge vrouw en daar moeten ze digitaal ook weer aan zitten klooien: blonde krullen . . .

Voor: Peter, DerrickJKnight, Heidy en Betty in Sylt!

In het midden dus, naast Hendrikje de Brave en Tijger Mieppie, die van een stapel troep afgleed, is de ingang van het AMSTERDAM MUSEUM in de Kalverstraat en als je nu even googelt, weet je ook meteen welk huisnummer het is & dan hangt gewoon boven de ingang het wapen van Amsterdam, met de Keizerskroon!

Nee, hebben ze niet in Den Haag, hè . . .

TYPHUS-BITCH !!!

Die horen daar en wonen er dag & nacht, omdat Nico beneden mij brood naar ze toe gooit.

„OUD

Oud zijn is geen zaak van jaren

als ik `t even zeggen mag

meerd`re malen heb ik mensen

oud zien worden in één dag

leven is nog zoiets anders

dan alleen een rikketik

`k heb mensen ook jong zien worden

in een enkel ogenblik.“

Toon Hermans

E L F R I E D E

„VRIEND

Je hebt iemand nodig,

stil en oprecht,

die als het er op aankomt

voor je bid of voor je vecht.

Pas als je iemand hebt,

die met je lacht en met je grient,

dan pas kun je zeggen:

`k heb een vriend.“

Uit: 24 Rozen, ondertitel: ‚Beroemde en nieuwe verzen van TOON HERMANS‘.

E L F R I E D E

Ausdauern

Het centrum van Amsterdam heeft zijn langste tijd gehad: Kades en bruggen storten in . . . , oer oude bomen moeten wijken . . . , auto verbod, maar het sterft er nog steeds van de drugstoeristen . . .

Op tv was ook iets op BBC 2, om 21.00 uur . . . , de documentairereeks ‚Saving live at Sea‘, die ik dus volg . . . Maar, vanavond niet . . . Ik heb eventjes géén zin in ellende . . . Nee . . .

En hoe download ik nu iets moois uit de zee?

Hoe doe ik dat???

Volgens Bartje moet ik er zes hebben, wat doet ik verkeerd?

SONY DSC

Aan die chique grachten is al veel vertimmerd in de loop der jaren. In de tijd dat het vervoer met paard en wagen ging, werden die straten en bruggen dus gebouwd . . . Ik kon er amper overheen fietsen, liep naar boven en wilde dan opstappen bovenop de brug en dan lopen ze pontificaal voor je wielen . . . , auto’s in de file . . . Ik slingerde van de stoep tussen de Amsterdammertjes door weer op de weg en die tijd is geweest . . . Ik ga me hometrainer afstoffen . . .

E L F R I E D E

Non Fictie

„He was an old man who fished alone in a skiff in the Gulf Stream and he had gone eighty-four days now without taking a fish.“ Eerste zin uit Hemingway’s short novelle: ‚THE OLD MAN AND THE SEA‘ …

Hij was weer terug van weg geweest en tante Friet had een natte rug: Heel de kamer eerst gestofzuigerd, toen kon ze de bank naar voren schuiven voor wat armslag en daar dook ze in die stofnesten, die er eeuwig blijven liggen en tussen de katten-, & kookboeken lag Ernest te verstoffen. Hij is wel in het Engels en Derrick zou zeggen: „Oké, dan kan je meteen je Engels ook een beetje afstoffen.“ Maar, ik kijk even bij de Slegte of ze daar een Hollandse vertaling voor me hebben, dan kan ik die er naast leggen, anders schiet het niet op met tante Friet . . .

Dus . . . , tante Friet op de Moeder-mavo deed Engels en wilde die ‚Ouwe Man op Zee‘ van Hemingway op haar lijst hebben, maar . . . Ja, vijftig jaar geleden . . . Nee, toen was ze nog géén moeder en ook nooit geworden, maar die trut bleef wel boeken kopen . . .

„Leuke verkoper?“

Tante Friet: „Je haalt de woorden uit me mond! Zó hebben we allemaal een tik van de malle molen en omdat zij het niet zo doet als haar bloglezers, want die doen het allemaal stukken beter, ken ze meteen bij het grofvuil, MET HAAR OUWE MEUK . . . Ze zit er echt niet mee:

It is the story of my life!

Van Hemingway heb ik ook nog hele ouwe boeken van voor 1950, met illustraties en harde kaft. Tante Friet kocht ze tweede hands voor vijf guldens en nu wil ik ze nog voor géén 500,– euro’s kwijt, de titel is ‚OVER DE RIVIER EN ONDER DE BOMEN‘, in MCMLXXV uitgegeven in het Nederlands en in New York de eerste druk in 1950 met de titel: ‚Across the river and into the trees‘ . . .

Ja, neemt die ouwe trut mee naar het Grofvuil.

Ik wil die Ouwe man op Zee persé lezen, omdat ik me afvraag hoe hij zich in leven hield. Zijn vrouw kon niet even een prakkie voor hem opwarmen en hem zij biertje brengen . . . Waarvan leefde hij . . .

„Hij vocht met de elementen, zou jij ook moeten doen en effe opstaan uit dat stinkende grove vuil . . . “ Tante Friet dacht al: Waar blijft die LUL?

E L F R I E D E

In Papa We Trust!

Bill Clinton

Hij had een mooie rooie kater die Bill Clinton hete en loop niet te eikelen met me, die dingen verzin je niet. Hij schreef héél, véél brieven en al die brievenboeken wilde ik persé hebben . . . Lezen is weer een ander verhaal. Ook van Jan . . .

Peter: „Jan Slauerhoff.“

Tante Friet: „Ja . . . , in boekwinkels lukte het me wel, om geld uit te geven, hoor. Maar, met nieuwe schoenen of zo iets . . . , dat vond ik nou weer zonde van het geld . . .

„We kunnen nooit naar oude dingen terugkeren of proberen uit iets weer „de oude kick“ te halen of dingen terug te vinden, zoals we ons die herinneren. We hebben ze zoals we ze ons herinneren en dat is ook heerlijk en we moeten verder en andere dingen zien te krijgen, omdat de oude dingen nu nog slechts in onze gedachten bestaan.“

Ernest Miller Hemingway, Parijs 1923

Ik kan dus die ouwe van hem op zee niet terug vinden . . . Komt goed. Ik dacht kopen is één ding en dat was heerlijk en nu lezen in deze kuttijd …

Ik wor echt gek! Altijd . . . , moet ik eerst het hele huis overhoop halen, als ik een boek zoek en ik word daar zó giftig van:

„IK HEB HET GODVERDOMME!“

Peter: „Doet effe normaal! Kijk even naast je bed . . . „

Zijn schrijfmachine en een klein beetje schrijver heeft altijd een kat en ga het niet beter weten, want dan kom ik effe . . . Kleine kutletter, hè . . .

Ik gaat afwassen. Is dat normaal genoeg?

E L F R I E D E

Tijger-Mieppie

Me blog van 19 augustus 2020, met de titel ‚HELP!‘ sprong er met kop en schouders uit . . . Maar, naar me beste & mooiste blog kijkt géén hond, dus gaat ik gewoon lekker verder met me geklooi . . .

Moet jij even opletten!

Godverdomme!

Niet te geloven . . . – Tante Friet . . . , maak je niet dik!

Hij vergat wel de hofjes in Leiden, die met dat Molentje is Leiden en de hofjes zijn in Haarlem. Ben benieuwd of er nog meer komt.

Peter: „Vroeg die nieuwe editor van WordPress niet aan je hoeveel hofjes van Leiden je kwijt wilde.“

Tante Friet: „Nee . . . Ja, een punthooft van hier tot Tokio . . . „

Peter: „Misschien dacht de computer: Je zit aan het strand van Katwijk aan Zee en blijf daar dan ook en spring niet steeds van de hak op de tak. Dan zit je Leiden en dan weer in Lisse met je bollenvelden en opeens weer met je hofjes in Alkmaar, Haarlem & Amsterdam, dat kennie we niet bijbenen.“

Tante Friet: „O! Gôh . . . , nieuwe computer kopen, denk je?“

Wat ik nu weer deed, dat zie ik pas als ik het publiceer . . .

E L F R I E D E