♥ ♥ ♥
Het gaat niet goed met Mieppie . . . , dan voel je je meteen zo schuldig . . . ,
dat ik ’n overbejaard katje heb . . . , vind ik helemaal niet erg . . . Maar, als ze niet meer wil eten . . . „Ja,“ zei Betty in Sylt, „dan gaat ze hard achteruit.“ De hele dag wil ze aandacht en loop ze maar te mauwen en ik maar vragen met me stomme kop: „Wat is er dan? Heb je pijn? Waar doet het zeer?“ Gôh, wat kan ze zielig huilen. Ik had het al eerder geblogd: Ze draait me met gemak, om al haar nageltjes . . . Misschien, was dit haar laatste hapje en morgen wil Hendrikje met haar naar de dokter . . . Hij kan haar daar laten . . . Dit is niks meer . . .
„Betty! Ik bel je even, oké?!,“ riep ze nog . . .
Ik doe er nog eentje bij van 30 april, anders is het zó diep triest . . .
Ze is nog steeds zó nieuwsgierig, moet zich altijd overal mee bemoeien, komt meteen kijken, als ik de keuken in ga . . .
Ja . . . , ze lustte altijd wel wat . . .
Foto door Andre Furtado op Pexels.com
