SAIL2020 op het IJ

Amsterdam-SAIL2020 van 12 t/m 16 augustus 2020!!!

Ik was het bijna vergeten!

P1020310Het Noordzeekanaal & hier varen ‚the tail ships‘ Amsterdam dus binnen. Wat ik wil zeggen is: „Als je hier ’n plekje vindt, kan je breeduit zitten, hè . . . Ja, in je campertje, zit je nog droog ook . . .“

Dus . . . , ik zou zo zeggen, hè . . . „Kom 12 augustus of nog eerder naar Amsterdam en maak nog mooiere & 100.000 X betere foto’s van Sail-Amsterdam dan ik ooit had gedaan: Effies laten zien, dus . . .“

♥ ♥ ♥  Op de Kop van Jut  ♥ ♥ ♥

Had ik al geblogd, dat Amsterdam-Sail2020 begint op woendsdag 12 augustus t/m zondag 16 augustus? Dat zijn dus vijf dagen en als je dan in Amsterdam wilt blijven voor een paar nachtjes, dan zou ik, als ik jou was, nu alvast maatregelen nemen: Huur iets voor een week of de hele maand, desnoods voor één nachtje …

JE  ZULT  ER  ECHT  GÉÉN  SPIJT  VAN  HEBBEN!!!

Ik zou zeggen: „Book meteen voor de volgende vijf jaar!“ Ja, toch?

Het is gewoon op het IJ, achter het Centraal Station: „Kat in ’t bakkie,“ zeggen wij dan in Amsterdam . . .

E   L   F   R   I   E   D   E

 

Opnieuw proberen

♥ ♥ ♥ Op de Kop van Jut ♥ ♥ ♥

„WAAR EEN WIL IS, IS EEN WEG!“

Nederlands spreekwoord

Al meer dan vier weken niet geblogd . . .

Ja, ik ben het helemaal verleerd . . . , kan het niet meer . . . , met heel veel moeite pers ik er vijfenveertig woorden uit . . .

E   L   F   R   I   E   D   E

Annie

♥   Op de Kop van Jut   ♥   Westerpark   ♥   A M S T E R D A M   ♥

Het is nog steeds januari . . . , dus . . .

vehicles on road between high rise buildings

Foto door Craig Adderley op Pexels.com

Dat grote ei

„Wie heeft dat grote ei gelegd? ze Hannekedoe de haan. / Wie heeft dat grote ei gelegd? Wie heeft dat toch gedaan? / Heb jij dat ei gelegd, Cato? Of jij, Marie? Of Kee? De kippen keken heel verbaasd en zeiden allemaal: Nee, / wij leggen wel ereis een ei, maar niet zo vreselijk groot, / we zouden het niet kunnen ook, al sloeg uwé ons dood.

Kom, kom, zei vader Hannekedoe en trok een streng gezicht, / een ei wordt altijd eerst gelegd, voordat het ergens ligt! / Dus iemand heeft dat ei gelegd, of is het een ei van de koe? / Of is het een ei van de olifant, zei vader Hannekedoe. / Of is het ei van een kangoeroe, of is het ei van de struis? / Of is het ei van de locomotief, of is het gewoon abuis?

Toen zei de kip Cato verlegen: Zusterkens, vooruit, we gaan er maar op zitten en dan komt er wel wat uit, misschien gewoon een veulentje, of anders een busje vim. Toen klommen ze allemaal op dat ei, het was een hele klim.

Daar zaten ze met z’n allen, zeven kippen op een ei en Hannekedoe de haan, die klom er zelf persoonlijk bij. / Ze gingen zo gezellig aan het broeden, alle zeven, maar na een uur ze Hannekedoe: Het gaat een beetje kleven . . .

En toen, na nog een uurtje zitten kregen ze ’t in de gaten. / Ze merkten dat ze aan elkander vastgesmolten zaten. / Ze sprongen op en zagen dat het ei geen ei meer was, / daar stonden ze verdrietig in een kleverige plas.

Het was een suikerei geweest, wie had dat nu gedacht, / een suikerei dat gisteren door de bakker was gebracht. / En Hannekedoe de haan heeft toen alleen nog maar gezegd: Het is Geen Goede Kip geweest, die zo’n ei heeft gelegd.“

Annie M. G. Schmidt

E   L   F   R   I   E   D   E

 

MANHATTEN BRIDGE

♥  Op de Kop van Jut  ♥  Westerpark  ♥  A M S T  E R D A M  ♥

♥♥♥

person wearing foo dog costume

Foto door Vladislav Vasnetsov op Pexels.com

Donderdag wasdag

Vandaag heb ik echt géén minuutje tijd! Ik ben bij de kapper, ’n meier aan het verdienen, wat een vijf dagenplan is, uitkammen . . . , wassen . . . , conditioner laten intrekken . . . ,  de conditioner uitspoelen . . . , föhnen . . . , weer uitkammen . . . , watergolven . . . , wat er meestal bij inschiet, omdat ik ’n schone harses al voldoende vind . . .  Toch, voorzichtig zijn met zo’n natte harses . . .  Ja, vooral in de winter: Ik lijk wel gek!

Gia brug over het IJ

Wij bouwen in Amsterdam tunnels onder het IJ door . . .  Maar, zo’n grote Amerikaanse Manhatten Bridge over het IJ . . .  Ik dacht effe . . .  Zo’n gia brug naar de polder is ook niks . . .

E   L   F   R   I   E   D   E

97,5 kilo

adorable animal cat cat face

Foto door Pixabay op Pexels.com

♥ ♥ ♥ ♥

♥  OP DE KOP VAN JUT  ♥  WESTERPARK   ♥  AMSTERDAM  ♥

Pokkenwijf hoort ze neuken

Friet is de „feestdagen“ zonder kleerscheuren door gekomen en helemaal niks aangekomen.

Kinnesinne klotst overal weer tegen de plinten en de afgunst gutst met bakken tegelijk van de trappen door het hele trappenhuis vanaf vier hoog tot in alle kelderboxen . . .

Spuugzat & Kotsmisselijk!

Toen Frietje zich stond te douchen, dacht ze er ernstig over na, om ’t douche gordijn dag-en-nacht over haar balkonnetje te hangen, want van die IK-OOk-BITCHES hiernaast haar, daarvan is ZIJ meer dan kots-kots-en-kots-misselijk . . .

Ze komt ze op de trap tegen en dat hou je onmogelijk tegen, krijgt ze ook meteen te horen, wat ik allemaal heeft te moeten:

„JIJ JIJ JIJ-JIJ-JIJ-JIJ-jIJ MOET NIET ZO SCHREEUWEN!!!“

„IJ-JIJ-JIJ-JIJ-JIJ-JIJ-JIJ MOET JE GROTE BEK HOUDEN!“

Het hadden Godverdomme me kleinkinderen kunnen zijn, qua leeftijd!

Net zo lang jennen & treiteren van alle kanten, totdat de vlam in de pan schiet. Wat zo geil is aan Friet: Zij heeft zo’n lekker kort lontje, zit meteen boven op de kast. Kortom: altijd feest met die ouwe incontinente teef van hiernaast . . . Dus, die „lieve schatten“ hun „lieve grote meiden“ MOETEN zelfs van hun ouders kankeren-treiteren-en-sarren, ze geven zelf het „goede voorbeeld“ & heb niet de moed hun heilige, magische bruiloft, in de katholieke kerk door de Paus zelf ingezegend, te verzieken . . . , verder doen ze alles zwart!!!

Heel normaal in de bouw, zó ontzettend geil & stoer vooral  al die gansterboys . . .  Nee, het zijn géén Grote Jongens, lijkt er niet op . . . 

Met 100.000 X ’t betere werk in haar BH!!!

E  L  F  R  I  E  D  E

Aan Maarten van Buuren & alle buren die geil mee kunnen gluren

Dus, tijdens Sail2020 in augustus varen er 50 tallships de stad binnen door het Noordzeekanaal en over het IJ.

Schrijf in je agenda en kom kijken via de                      Outlook ⇓ Amsterdam ⇓

„Nee, hij heeft geen zin,

IN  EEN  GEZELLIGE  VRIENDIN.“ 

Elfriede Heinzel

„Wat?!?“

Maarten: „Een tweeregelig gedichtje bestaat niet.“

Friet: „Loop niet aan me harses te eikelen: Nu, bestaat het wel. Ik heb wel wat van Annie M.G. Schmidt, uit: ‚DIE  VAN  DIE  VAN  U‘. Helemaal gedundrukt door van Oorschot: ISBN 9789028260429 voor de liefhebbers of de Idioten zoals ik:

http://www.vanoorschot.nl

„Maar . . . ,“ zei Friet, „zij schrijft gedichten van minstens twee pagina’s, als het er niet meer zijn, zoals: ‚Het prenatale‘, wat meer ’n eenakte is van zeven pagina’s en dan struikelt ’t algehele mongolen orkest over dat te lange hemd van Annie, hè . . .“

„Begin gewoon, want ik wil het graag eventjes lezen. Doe maar . . . ,“ zei Maarten plotseling . . . , „zó gezellig van Annie.“

 „HET  PRENATALE
Het doek is dicht en voor het doek staat een juffrouw
JUFFROUW:  Ze hebben mij nooit gevraagd, zo een dertig jaar geleden: „Juffrouw, wilt u geboren worden, ja of nee,  ’k heb eigenlijk nooit begrepen, waarom ze dat niet deden, en nu ’k er over nadenk, zeg ik: hee, daar had toch iemand moeten zijn, in het prenatale, een ambtenaar met vleugeltjes zo achter het loket, die had gezegd:
Het doek gaat open
AMBTENAAR:  Juffrouw wilt u op aarde nederdalen, of blijft u voor de zekerheid maar liever in uw bed?
JUFFROUW:  Tja, kijk eens hier, voordat ’k eraan begin, wat houdt het in, mensen, wat houdt het in?
AMBTENAAR:  ’s Kijken, vijf, zes, zeven, maart, april, u wordt in mei geboren als u wil.
JUFFROUW:  Dus ’t kan? Geboorte is nog niet beperkt?
AMBTENAAR:  Ooo neee! Maar ja, geboren worden is niet ieders werk.
JUFFROUW:  En ik kan niet heen en weer? Zo als forens?
AMBTENAAR:  Ga nou gauw weg, juffrouw, je loopt je lens. Nou … , als een mens geboren wordt, als regel, krijgt ie een hokje en een stempel en een zegel. Uw pa is … , katholiek én al uw ooms, dan blijft u wel uw hele leven rooms, maar als uw pa p.g. is een tante, dan blijft u meestal ook een protestante, en als uw moe het over ‚arepels‘ heeft, dan eet u arepels zolang u leeft, maar zegt uw moeder: „toost en kaviaar“, dan eet u kaviaar, zo gaat dat daar, en bent u per ongeluk neger of jodin, dan negeren ze u het graf wel in.
JUFFROUW:  Meneer, ik weet het, het is laf, maar dan zie ik er liever van af. Dag meneer.
AMBTENAAR:  Dag juffrouw.
De juffrouw loopt weifelend weg, maar komt dan toch terug . . . 
JUFFROUW:  Meneer, ik wou toch eigenlijk nog even informeren.
AMBTENAAR:  Ja, wilt u nou geboren worden, ja of te nee?
JUFFROUW:  Ik g’loof het wel, ik dacht, ik zou d’r iets van kunnen leren.  〈Ik begin al in me broek te pissen.〉
AMBTENAAR:  En … , onder welke invloedssfeer, er zijn er namelijk twee. Wat wilt u dus, het oosten of het westen?
JUFFROUW:  Dat ligt er aan, meneer, wat is het beste? Is ’t westen beter dan die and’re kant?
AMBTENAAR:  Ik ga niet stoken, dame, ’k ben geen krant. In ’t oosten staat een kerel met een pook.
JUFFROUW:  In ’t westen niet? 
AMBTENAAR:  Ja zeker, dame, ook. Alleen die pook in ’t westen is wat dikker, maar hoe ’t ook mag zijn, u krijgt op uw flikker.
JUFFROUW:  Maar waarom hebt u dan hier dit bureau, en waarom stuurt u ons? Dat risico . . . 
AMBTENAAR:  Ach, ’t risico is niet zo geweldig, kijk, uw retour is tachtig jaren geldig, en komt er … , nou … , een middelgrote bom, dan bent u voor altijd al hier weerom.
JUFFROUW:  Maar kan ik niet als eskimootje gaan?
AMBTENAAR:  Dat kan juffrouw, dan eet u altijd traan.
JUFFROUW:  Of als lieveheersbeestje misschien?
AMBTENAAR:  Afdeling ‚Kruipend‘: Loket zeventien.
JUFFROUW:  Wat moet ik dan meneer, zo al met al . . . 
AMBTENAAR:  Nou ja, ’t heet niet voor niets een tranendal.
JUFFROUW:  Meneer, het lijkt me een straf, ik zie er maar liever van af. Dag meneer.
AMBTENAAR:  Dag juffrouw.
De juffrouw gaat langzaam weg
AMBTENAAR:  Juffrouw nou u toch hier ben, mag u wel ’s even kijken, u kunt over die schutting hier de hele wereld zien.
JUFFROUW:  Ik vind het zo van boven af een grote kermis lijken.
AMBTENAAR:  Och ja juffrouw, welja juffrouw, dat is het ook misschien. Die grote blauwe vlekken zijn de zeeën, kijk hier de Alpen, daar de Pyreneeën.
JUFFROUW:  De zon schijnt op de sneeuw, de bomen ruisen, ‘k zie witte schepen op de meren kruisen.
AMBTENAAR:  dat is Parijs, die kleine lichtjes daar.
JUFFROUW:  Kijk, de terrasjes op de boulevard. 
AMBTENAAR:  En daar, nee dame, daar . . . , ligt Amsterdam, kijk ginder rijdt de Haarlemse tram, da’s Scheltema, ze zitten weer te luieren.
JUFFROUW:  O kijk die mensen over ’t  Damrak kuieren.
AMBTENAAR:  Daar loopt uw pa . . .  (ja, ás u wilt juffrouw) uw moeder wil wel, kijk es even . . . , nou!
JUFFROUW:  Ik hoor muziek, kijk bankjes in ’t plantsoen, meneer, meneer ik zal het toch maar doen.
AMBTENAAR:  Die kant uit dame.
De juffrouw neemt haar tasje en gaat hoopvol weg. De ambtenaar roept haar terug.
AMBTENAAR:  Een ding moet ik u nog raden: rem af bij spijkerpaden.“ 

Annie M. G. Schmidt

E   L   F   R   I   E   D   E