Tante Friet

Ze is er niet echt kapot van, maar dit is haar uitzicht op de Kop van Jut en iedereen vindt dat ze er heel, erg, mooi woont. Alleen met de buren heeft ze het niet zo getroffen: Jaloers tot op het bot, dat heb je meteen in sociale huur woningen . . . , hè . . .

Je viert bijvoorbeeld gezellig je verjaardag, dat was nog in 2005, als tante Friet het zich niet vergist, te samen met Sonja die zwanger was van haar eerste en laatste baby . . . We waren in april al naar het Tuincentrum geweest: Hendrikje de Brave met tante Friet, dus . . . Waarzo zij van haar man mooie planten mocht uitzoeken, om haar balkon gezellig mee op te frissen . . . Dus, word zij nu nog steeds getreiterd door alles rondom haar heen, want dit was te gezellig en deed stekende & blinde pijn van woede, afgunst, nijd, haat, kinnesinne en jaloezie aan al hun ogen, hè . . .

Kijk, de schotel bij de buren is altijd vetter, hè . . . Wat ook zo lastig is, is dat bij de buren altijd de regenboog staat en nooit ooit bij jou, hè . . . Die pot met goud, zal dus altijd bij hun voor de deur staan en nooit ooit bij jou voor de deur en als er dan géén regenboog boven hun huis staat, is het gras er altijd wel groener, hè . . .

Dus toen ze hier kwam wonen, viel ze ook meteen voor het mooie weidse uitzicht, de Reigersbergerstraat was nog het domein van de Gemeente Amsterdam waar allemaal rioolbuizen lagen op gestapeld . . . De Kop van Jut was overigens een opslag plaats voor sleurhutten geweest. Je huurde dan een parkeerplek op de Kop van Jut, waar ook altijd kermis en circus was (dus voor 1983), dat weer wel en op het aller voorste puntje stond dus die Kop van Jut, hè . . . Valt het kwartje? Nee, dat Kutwijf spoort niet, hoor . . . Die Ouwe Trut zuigt het uit haar duim . . . Daarom, is schrijven zo ontzettend moeilijk, want iedereen zit in zijn eigen harses en weet alles bij voorbaat al beter . . . , nog voordat die Ouwe Trut iets heeft geblogd, hè . . . En dan probeert die Ouwe Trut het nog maar weer met ouwe foto’s, om daarmee de hele kluit mee om de tuin te leiden, dus . . . Ja, voor alle duidelijkheid, hè . . .

Dus, ze had een mooie weidse blik op de Kop van Jut en begon het enthousiast gezellig te maken en de ramen lekker te lapppen en dat kon allemaal niet, daar stoorde iedereen zich ontzettend aan. Kutwijf had het helemaal gedaan: BLIND VAN JALOEZIE!!!

OOK AL HADDEN ZE ALLEMAAL EEN HET ZELFDE UITZICHT, HÈ …

Die trut naast me kon gelukkig in dit corona tijdperk een woning scoren, omdat er géén toeristen meer naar Amsterdam kwamen, dus Amsterdam komt nu naar jullie . . . Hoe ze te keer ging: „Het is een benedenhuis en ik heb een achtertuin.“ En tante Friet zei: „Wat geweldig, dan kan je daar lekker schoffelen, wieden en planten en je er helemaal in uitleven.“ Haar haar had ze paars laten verven met een blauwe zonnebril, amper vijfentwintig en altijd en nog steeds bang dat ze iets te kort kwam . . .

Lul de Behanger boven me moest naar het ziekenhuis hoorde ik van Edith, een buurvrouw in het blok ernaast en tante Friet hoopt van harte dat hij er sterft aan het coronavirus . . .

Hoera! Ze bouwt meteen een feestje . . . Kutwijf heeft ook een keertje mazel . . .

„Het kwartje is gevallen?,“ vroeg ze op ongelofelijke toon . . .

Die Ouwe trut woont er al sinds 1984, ook al is dat seniele, dementerende ouwe Kutwijf helemaal van het padje, hè . . . Zij werd toen veertig en dat is gemakkelijk te onthouden . . .

Maar, als de algehele goegemeente het beter denkt te weten, hè . . . Dan hoopt zij van harte dat ze er allemaal een intellectueel orgasme van krijgen. „Ja . . . , lukte het?,“ vroeg ze nog en voegde er aan toe, dat ze dan allemaal toch nog een beetje gelukkig waren in dit Coronatijdperk.

„Zeikers!“

Teringwijf met het geweldige uitzicht waar ze zich altijd aan ergerd en dit is nog heilig . . . Papier hier! Papier niet daarzo! Afval scheiden a.u.b.

Natuurlijk, het zijn stomme toeristen, hè . . . Bij hun is alles anders, hè . . . Nee, ze zijn niet duurzaam bezig, hè . . . Kijk, dat zijn dan ook buren en dan kan je ook de pleuritus krijgen en nog meer kankerziektes . . . Zo en niet anders werkt het . . .

Jouw kunnen ze tot op het bot jennen, zuigen en sarren, treiteren met waterpistool gevechten: Zo leuk! Kom niet aan hun kinderen, hè . . .

Ze moet hier echt weg! Ze is alleen bang dat de van de regen in de drup komt, want mensen zijn overal het zelfde . . .

Amsterdam

Dit is dus de mooiste brug van Amsterdam: Dé Magere brug over de Amstel en als je daar niet over hebt gelopen, was je niet in Amsterdam. Amen!

Museum Hermitage vanaf de Blauwbrug over de Amstel.

Nieuwe Herengracht en de naam van de ophaalbrug weet ik even niet meer, maar omdat het een ophaalbrug is weet je meteen: dit is antiek Amsterdam . . .

Dit is de Mozes en Aronkerk en we zitten een beetje in de Jodenbuurt, Rembrandt woonde er . . . Ja, naast de Vlooienmarkt, omdat vroeger veel tweede handse spullen op straat werden verkocht. Daarom, had Rembrandt ook zoveel spullen: Hij wilde alles hebben, zoals prachtige stoffen en uitheemse dingen en skeletten . . . Ja, ik duik wel in de boeken . . . Er is een museum van: Het Rembrandt-Huis op de Jodebreestraat . . .

Langs de Amstelkade naar de Blauwbrug en daar stond ik lang te fotograferen aan alle kanten:

Dit is mijn lievelings hoekje aan de Keizersgracht . . .

Met het stadhuis van Amsterdam en ik ga maar door . . .

Om het af te ronden . . . , het Reguliersgrachtje en wat mij zo stoort aan Amsterdam zijn die lelijke nieuwbouwgebouwen midden in de oude stad, zoals het nieuwe stadshuis: Vreselijk! Maar er moest een metro komen en snelwegen . . . Kortom: We gingen gewoon mee in de vaart der volkeren. Ja, doet effe een stappie terug zeg, want met die coronacrices schiet dat ook niet op, hè . . .

De oude Jodebreestraat is helemaal verschrikkelijk. Nee, het huis van Rembrandt hadden ze nog net niet afgebroken: Hoe is het mogelijk! ZEIKERS! OUWE PISNICHTEN!!!

E L F R I E D E

Hollandse tulpen

Ik was er zeker te weten een uur mee bezig en toen lukte het niet omdat ik prop-en-prop-vol zit: 99,9 % . . . , dus ik moet in mijn fotobestand, wat opruimen . . . Jezus! wat een problemen en dan zit je zolang te wachten voor Derrick en dan kijkt hij ook niet eens . . . Van die dingen . . .

Verder lukt het me niet meer: Ik heb géén ruimte meer, want de foto’s die ik aanklik gaan naar me fotobestand en dat is prop . . . Ik vat hem en wat nu?

Mecki de foto van het jaar!

Dit is weer voor Betty op Sylt, omdat tante Friet haar nog niet had gevraag of ze op de blog van Mathilda had gekeken: * http://www.einfachtilda.wordpress.com * ???

Mathilda had visite van een egeltje of hij bij haar in de tuin woont weet ze niet, maar Mathilda zet een schoteltje water voor Mecki neer . . . , ze strooit eten voor hem op de tuintegels . . . Egels zijn scharrelaars en zoeken naar slakjes en wormen. Ik zou zeggen googel eventjes bij: egel en je weet meteen veel meer dan die ouwe dikke trut . . .

Langs de weg in Amstelveen vond ze, heel erg lang geleden, ongeveer vijf jaar geleden, een aangereden egel en wist zich géén raad . . . Gewoon laten liggen en doorfietsen, dacht ze, of meenemen en dan wat? Al worden honderden mensen dood gereden: Lauwloenen! Dat is ‚De ver van me bed show‘ . . .

Sterker nog! Tante Friet is zo`n sadist: Zij vind het nog lekker ook . . . Het zal toch ook een ieder een rot zorg zijn, als ze in honderd-duizend-en-één stukjes word verbrijzeld op het circuit van Zandvoort . . . , met haar blogs en al . . .

Vijftig jaar geleden werkte ze in Zandvoort, dus . . . Ja, de grootste temeier uit Amsterdam kwam in Zandvoort wat verdienen, hè . . . Stel je voor! Nee, dat kunnen we niet hebben . . . Kortom, die pooier was in géén velden en wegen nog te zien . . . Maar iedereen in Zandvoort was er voor 100.000 % van overtuigd, dat zij een Amsterdamse temeier was . . . Liep ze met zo`n zwart pruikkie rond: Irma la Douce met twee erwtjes op een plankje. Als andere je een stinkende Soa Slet vinden . . . Mannen geilde op me bij bosjes, toen ze wegliep en niet meer in die tent de afwas deed, hadden ze opeens géén klandizie meer . . . Zeikers!

Ik wilde naar de foto van het jaar voor Mathida, want op haar blog is zij een project begonnen en ik doe mee:

Twee fuutjes was de foto van de week. Mecki van het jaar, met Tijger-Mieppie van de maand september & oktober . . . Ik moet het eerst publiceren en dan pas kan ik me ‚Fuutjes van de week‘ bewonderen.

Betty je ziet het, hè . . . „Ja,“ zei Betty in Sylt, „dat was een hele verbouwing met dat rolgordijn . . . “

„Echt waar!,“ riep tante Friet, „ik had het drie keer met Hendrikje de Brave geprobeerd en de vierde keer zei ik: „Nu doen we het op mijn manier!“ Toen hing hij, vraag niet hoe en hij hangt nog steeds niet goed . . . Maar, HIJ HANGT!!! „Overal van afblijven!,“ brulde ze en lagen al in een echtscheiding: Jezus! Wat een ellende en hij hoefde haar alleen maar met het rolgordijn te helpen . . .“

Betty in Sylt: „Ja . . . , en de computer weer aansluiten.“

Tante Friet: „Dat kon ook drie dagen later, als het gordijn maar hing, want de buren naast me zaten er weer bovenop te genieten . . .“ Je woont hier op- en-in-elkaar: Een scheet en de hele buurt stinkt, hè . . . Ze letten op alles en ieder dingetje, vooral nu iedereen zo`n beetje thuis zit en géén kant meer op kan, hebben ze niks beters te doen, om bij elk & ieder wissewasje 112 te bellen: Daar geilen ze op . . . Na drie kinderen, wordt er dus nooit meer geneukt, dan bel je de politie voor de buren, want dat is pas echt kicken . . .

Stom, hè . . . Ik wilde het alleen maar een HEEL klein beetje gezellig hebben, was gewoon nieuwsgierig wie me buren waren: Daarop zaten ze echt niet te wachten . . . Voor nog géén moment! Meteen de beuk d’r in! Hing hij een pissoir op zijn balkon, zo’n mannen pisbak en zei tegen mij: „Als je wat te zeiken hebt, kan je hem daarin hangen . . .“ Hij kan het krijgen zo alssie het hebben wil: De toon was meteen & onmiddellijk gezet . . . Een paar dagen later kwam zijn jongste dochter Bonny een kopje suiker bij me lenen . . . . Ja, ook zo’n cliché – effe kijken! wat gaat die trut doen? Die trut gaf Bonny een kopje suiker, hè . . . Klein meisje van amper vier . . .

Die Turken: „Wat moet dat wijf? Wat wil die HOER . . .“

Kuthoer: „Ja, wat zou die nou moeten, hè . . . Ergens last van? Koop een appartementje in het bejaarden tehuis De Werf aan de overkant en in september zijn er ook koopwoningen beschikbaar in het Food Centre Amsterdam tegenover de Marcantilaan. OPROTTEN!!!“

Die kankerlijer boven me werd met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht, vertelde een andere buurvrouw en die Kuthoer op twee hoog hoopt dat hij nooit meer terug komt.

Tijger-Mieppie

Het mooiste en liefste poesje ooit . . .

Oké . . . , twee dowloads was niet de bedoeling: Als dat maar goed gaat. Het is Tijger-Mieppie die helemaal niet nieuwsgierig is, alleen alles graag wil weten . . .

E L F R I E D E

Rufus

Tante Friet de eeuwige kluns!!!

Was nog niet eens begonnen met foto’s downloaden, hij was er al . . . , Rufus!!!

Mamma Jos stierf op 28 0f 29 september 1999 en lag voor tante Friet nog een hele week in de diepvries . . . , dat was éénentwintig jaar geleden . . . Wat gaat het hard, alsof het gisteren . . . , verleden week dan . . . , was . . .

Maar Mara & Mia zijn er bij gekomen, met Tijger-Mieppie en dat was ook niet meer dan een poep & een zucht . . .

De tekst moet naast elkaar staan en is van STELLA WHITELAW . . .

„Rufus was prachtig. Een langharige kat met levendige groene ogen, snorharen als ruitenwissers, klauwen geleend van Dracula en een staart die krachtig en met extatisch plezier door de lucht zwiepte.“

En die trut moet weer aan de bak hoor, dus hij gaat eventjes in de wacht. Goed, dat ik opnieuw begon! Kan ik die bovenste foto nog verwisselen? Ik zit al de hele dag tegen dat oude van dagen tehuis De Werf aan te koekeloeren, het ging me om het weer, op de eerste plaats en de boten op de vaart op de tweede plaats . . .

Het zal eens in één keer goed gaan. Nee, natuurlijk niet: Tante Friet de eeuwige kluns!!!

Moest ik er nog onder? Oké, tante Friet op de sportschool in Amstelveen. Wat een trut, hè … Fietst ze helemaal naar de Van der Hooplaan in Amstelveen, door het Vondelpark, de Amstelveenseweg op, voorbij de Kalfjeslaan de Amsterdamseweg op, voorbij de A9, helemaal op het end de Van der Hooplaan, terwijl er naast de Wiegbrug over het Westerlijkmarktkanaal, aan de Jan van Galenstraat op een steenworp afstand van die dikke trut vandaan, ook een sportschool is. Hoeft ze al die troep niet mee te nemen en rent zo in d`r onderbroek de sportschool in, kan ze zich thuis douchen en verder géén gezeik met slotjes op lockertjes die niet meewerken en dan is ze haar nieuwe das weer kwijt. Ik zeg niks! Stom wijf liet altijd overal alles slingeren, hè . . .

Dus, ik train daar op de fiets voor soepele gewrichten en probeer weer te lopen, kom ik die LUL beneden mij op de trap tegen. Het zal niet: „Ga jij vreemd?“

Tante Friet: „Ja, elke ochtend om 9.30 en dat op mijn leeftijd, hè . . . „

Lul de Behanger: „Oh, wat zielig voor Hendrikje de Brave . . . Wat verschrikkelijk, hij was altijd zo goed geweest voor die Slet.“

Tante Friet: „Iedereen is juist gelukkig! Eindelijk kunnen we dat Stuk Stront voorgoed van de Kop van Jut trappen, hè . . . “

„E L F R I E D E !!!“

Kleiner Mecki….

Met foto graag van Mecki de Kleine . . . Het is een verjaardagscadeautje.

Nee, geen kevertjes of bloemen, behalve de klaprozen natuurlijk . . . , de bovenste foto is in Leiden gemaakt en ik kan hem misschien . . . , die lantaarnpaal is nog mooi antiek, dus die jatten we ook als tuin verlichting.

In die ouwe binnenstadjes kom je nog wel eens iets tegen, maar we willen zitten want de pizza’s bij Domino waren goedkoop en de hele stad lag vol met pizza dozen . . . We hadden kibbelingetjes met patat gescoord . . . Ik kon niet meer . . . Eerst op excursie met Hanneke en Hendrikje de Brave kon me natuurlijk weer nergens vinden. In Haarlem ook. Ik appen: „Ik zit voor het raam bij de Hema!“ Ik moest pissen, was op de Grote Markt bij de VVV en vroeg of ik even kon pissen . . . „Mevrouw, daar is de Hema, gewoon recht doorlopen.“

Hendrikje de Brave: „Dr benne wel vijf Hema`s in Haarlem.“

Tante Friet: „Klootzak! Ik kan niet meer op me benen staan!,“ en daar ging ze weer . . . , over de Grote Markt en links rechtdoor en bij de waag kwamen we elkaar tegen. „Ik sta voor het Teyler Museum,“ zei hij en wil meteen weg, anders mag ik weer een boete betalen: Fout parkeren, ik moet in de parkeergarage parkeren . . . “ Op het nippertje scheelde dat weer een meier en onderweg kregen we een stortbui . . . Die ons bijna van de weg af spoelde bij Halfweg . . . Nee, we waren niet naar IKEA gegaan voor een prakkie: We waren aan het overleven! Ik stiekem blij, dat ik niet met die jongen nog eens op sleeptouw moest in Haarlem . . .

We gaan nog eens naar het Frans Halsmuseum, Groot Heiligland 62, tel. 023 – 31 91 80 – Sinds 1913 gevestigd in het voormalige Burgerweeshuis = een 17e eeuws gebouw met vier vleugels, rondom een in de Franse stijl aangelede binnentuin. Er is ook nog een nieuwe vleugel voor moderne kunst. Dan zijn er ook nog dependances in de Vis-, & Vleeshal op de Grote Markt en de Sint Bavo is ook schitterend met een geweldig orgel . . .

Museum De Preekstoel in Haarlem hebben ze opgeruimd: Rommel uit de kerk . . . , wat nu dus moskeeën zijn geworden . . .

HET TEYLERSHOFJE AAN DE SPAARNE . . .

Effe klunzen tot ik een ons weeg. * http://www.einfachtilda.wordpress.com *

Amsterdam, woensdag 16,55 uur . . . Hollandse „Zomertijd“ . . .

VOOR BETTY IN SYLT

Ik was nog steeds fan van Theun de Vries en van hem heb ik de meeste boeken . . . Generatie van Mamma Jos en dat komt tweede hands allemaal op de markt … Dan ben ik hele lijsten aan het afstrepen en dan ben ik die lijsten weer kwijt.

Betty in Sylt: „En dan heb je ook nog eens alles dubbel.“ „Ach,“ zei Tante Friet, „dat valt reuze mee, want ik heb steeds weer `n nieuwe vlam …“

"Tussen Schore en Goes

Tussen Schore en Goes
woont een cyperse poes
die nauwkeurig de jaartallen kent
van Philips de Tweede,
Christina van Zweden 
en de Pacificatie van Gent.

En vraagt men die kat:
Vertel eens even wat
over Dante, dan doet ze `t direct, 
en als je haar vraagt:
Wanneer leefde de Maagd  
van Orléans? weet ze`t perfect. 

Maar vraag je een feit
uit de vroegere tijd,
zo bijvoorbeeld uit Hellas en Rome,
dan weet ze het niet, 
zodat je dus ziet:
haar ontwikkeling is onvolkomen.

Het is knap van die poes
tussen Schore en Goes ~
o stellig, daar gaat het niet om,
maar vraag je: Citeer`s 
een vers van Homerus
dan kan ze het niet. Dat is dom.
Annie M.G. Schmidt

Het gaat niet . . . Ik moet giga bites kopen . . .

Van Harte Gefeliciteerd dan maar zonder kattenfoto’s

Ik wilde dat egeltje jatten van * http://www.einfachtilda.wordpress.com * en dan kijk je zelf even, want ik moet daar even voor gaan zitten en het is nu al laat. Morgen, schrijf ik er nog wat kleine gedichtjes bij en dan stootte ik steeds me hoofd op „En toen ik verloofd was met Renee, hield ik zo van Hemingway . . . “ Kan ik dat kutding weer nergens vinden en dan moet ik het juist hebben, hè . . . Maar goed, ga even naar Mathildes blog. Zij maakt iedere dag een foto van de natuur . . .

Ze heeft een egeltje in de tuin . . .

Stront Aan De Knikker

„Een hoop gelazer in de keuken,“ zegt Tante Friet altijd, want het gaat geld kosten: De Grimburgwal is van de Universiteit Amsterdam en de gemeente Amsterdam heeft alleen de unieke lantaarnpalen en balusters uit het eeuwen, oude, diepe en het omgewoelde grachtje gered . . .

De ingestorte Grimburgwalle kade . . .

Moet de universiteit ook betalen? Dus, dat blijft tot in alle eeuwigheid geschuivel van het kastje naar de muur: Het enigste, wat ze op het Amsterdamse stadhuis goed kunnen en gesjoemel met het belastinggeld of de unieke lantaarnpalen uit 1847 en de gietijzeren balusters verdwijnen gewoon op klaar lichte dag in het criminele circuit en blijven dan vijftig jaar onder de radar . . . Duikelen vervolgens in London op, als tuin ornamenten . . . En, Arthur Brandt volgde de sporen via . . . , via . . .

„JOEPPIE DE POEPPIE !!!“

„Zo geil! Zo`n oer oude lantaarnpaal achter in je tuin en drie stuks is helemaal te gek . . . Wat in de tuin van Jacky helemaal niet zou misstaan,“ dacht ze . . .

De wallenkant stortte 1 september 2020 in en Amsterdam plaatst er een veiligheidsconstructie tegenaan en omdat alles is afgezet, kan je er niet bij komen . . . Het blijft behelpen in die oude binnenstad, die dag & nacht ijzerscherp en zeer frequent, wat jij wilt, wordt gemonitord, omdat alle bruggetjes en walletjes van de omliggende middeleeuwse kademuren het niet meer redden anno 2020 . . . , 2021 . . . , 2022 . . .

Het is net zo iets als dood gaan: Je sterft iedere dag een beetje . . . Op me tachtigste, als alle dieren, insecten, vogels en poesjes zijn uitgestorven en er van de stad . . .

Ik wil jullie niet eens tot me honderdste lastig vallen . . .

ECHT NIET !!!

Kortom: Amsterdam is passé en gaat niet meer mee in de vaart der volkeren . . . „Ja, daar benne we mooi klaar mee,“ dat zeg ik . . .

Tante Friet heeft een dikke duim, maar ze zoog er de afgelopen vijfenzeven- tig jaar niet meer op . . . „Maakt géén ‚flausaus‘, als ze d’r bek maar houdt,“ en dat doet ze niet, want op 14 november, om 10.30 `s-ochtends gaat zij naar een archeologische lezing in de Zuiderkerk op de Wallen en wilde het Archeology Museum Allard Pierson bezoeken, op de Oude Turfmarkt 127, om de hoek van de Grimburgwal . . . Ja, Ouwe Binnenstad, hè . . .

Dus, die dikke reet ^hierboven< van haar op de fiets en aan het einde/begin van de Haarlemmerstraat staat de Haarlemmerpoort . . . Zo fietste ze altijd naar de binnenstad: Nieuwendijk, Bijenkorf, C&A’tje en weer langs het Spui door de Boekenmarkt en het hofje, terug de gracht weer op. Zij vond het héél gewoon. Géén idee, dat er mensen waren, die er tien jaar van hun leven voor over hadden . . . Rembrant, Van Gogh, http://www.allardpierson.nl alles binnen hand bereik en toch ontvlucht iedereen de stad . . .

De Werf bij mij aan de overkant is gerenoveerd en je kan er nu een appartementje kopen voor 50 plussers en ook op het Food Centre Amsterdam is de verkoop van koopwoningen gestart in september.

Kortom: die Trut is altijd in Amsterdam op vakantie . . .

Ja, zij kon die Professor dr. Jerzy H.G. Gawronski nog van de Amsterdamse Vereniging * http://www.amsterdamhv.nl * . . . Ze waren alweer driftig bezig, maar Tante Friet doet niet meer mee . . .

En, toen was er géén geld meer in de pot . . . Zij, dus Tante Friet of te wel: Die Ouwe Geile Kattemie! Blijven we wel een beetje bij de les? Ze doet dus Amsterdam van binnen en van buiten en kan niet alles en die Stinkende Ouwe Slet liep die Grijze Gribus alleen maar in de weg, met haar tè lange donkere haren . . . Ja, ook dat was weer een brug te ver, hoor . . . Stel je voor die Gore Ouwe Stinkende Slet kreeg wat aandacht . . . OH Man . . . , het was daarzo in Noord nog erger dan hierzo op de Kop van Jut . . .

OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO!

WAT WOONT DIE GEILE KATTEMIE ER MOOI . . .

BETER?

KATTEMIE

Zij trok haar plug . . . Nee, neustampon!

Om 6.00 uur … , maandags vroeg, 28 september 2020 … , trok Elfriede haar neusplug, die op half elf hing … , uit haar rechter neusvleugel.

Hij was nog schoon en niet eens vol gezogen met bloed.

Prachtig gedicht! Want ik wist niet eens, hoe ik die dokter Jesse de Feyter een mailtje kon sturen … Kreeg wel de zelfde dag nog een uitnodiging voor een inenting tegen de pneumo-kokken . . . Dat kan je op je ouwe dag ook nog krijgen . . . Zeker, als je veel bloed bent verloren . . .

Dokter Jesse: „Héél veel mandarijnen en sinaasappels pellen & crapefruitsap drinken . . . , anders helpen die prikken ook niet . . .“

Peter in Groningen: „Dat zei hij niet.“

Tante Friet: „Nee, natuurlijk niet! Stelje voor, dat kost weer drie meiers:

A. Je spatader bloedde niet meer. B. Twee prikken + gratis advies, om je bloedarmoede op te krikken . . .

Groetjes uit de Jordaan Marnixstraat-Bloemgracht met die Ouwe Westertoren . . .

Dit was het begin van de lente in 2014 dacht ik, toen liep die Kattemie gewoon de stad nog in . . . Ja, ze moest weer zo nodig, hè . . .

E L F R I E D E