IK WIL BIJ JE BLIJVEN

In de zomer zat ’t kleine Dikkopvlindertje op een blauwe korenbloem zich op te warmen in Niedersachsen . . .

„Ik neem ze alle vijf en je hoeft ze niet in te pakken,“ zei Betty in Sylt . . .

♥  ♥  ♥  ♥  ♥  ♥

Tante Friet wilde OP DE KOP VAN JUT schrijven . . . Maar, de eerlijkheid gebied, dat bij ons in Holland dergelijke zeldzame exemplaren zijn uitgestorven. Sterker nog: In Amsterdam komen amper vlinders voor, soms fladdert er ’n witje bij de buurvrouw in de tuin, die er vlug weer uitfladderde  . . .  Mijn vriendin Heidy schreef ’t op haar blog: * http://www.Puzzleblume.wordpress.com * Zelf heeft ze er géén erg in hoe poëtisch ze soms kan zijn:

„De Kieviten vliegen noordwaarts,“

schreef ze verleden jaar in het prille begin van de lente: ik had er kippenvel van en dacht: Dit is de titel voor me debuutje . . . Ongetwijfeld ’n schitterende titel, net zoiets als: ‚Een vlugt regenwulpen‘ van Maarten ’t Hart . . .  Maar, nu de rest nog . . . Dan stop ik met bloggen, want twee dingen te gelijk gaat niet. Ik doe ook nog ’t huishouden, daarnaast moet ik op me dieetje letten . . .

In feiten is dat nog ’t gemakkelijkste, om over te bloggen: „EET ALLEEN MAAR GROENTEN EN VEEL FRUIT!!! Ja, trek door die hap!“ Kost je helemaal niks . . . , cadeautje voor de buren die door alle gaatjes gluren, hè . . .  Kunnen ze alles meteen 100.000 keer beter weten, want god-o-god-oh, God, zeg! Wat doen ze hun best, want bij haar daarboven stinkt ’t altijd & eeuwig alleen maar naar vis uit de magnetron. Had ik Tijger-Mieppie maar iedere dag vis uit de magnetron gegeven: Gewoon puur natuur . . . Ze zou nu nog leven, omdat Raoul dacht, dat haar niertjes op waren . . .  Alleen haar hartje klopte nog, verder was ze te zwak, om nog op de bak te gaan . . . Me kleine keutel denkt dan: Laat ik maar liever sterven, want ik trek het niet meer . . . Tante Friet moest haar laten inslapen, haar hartje bleef kloppen . . .

Zo lief! Alsof ze wilde zeggen in lichaamstaal:

„IK BLIJF BIJ JE . . . ,

IK WIL NOG LANG NIET WEG!!!“

„Knuffel me & knuffel me nog meer???“

„IK BEN NOG WARM EN RUIK NOG LEKKER NOOTACHTIG.“

„Me hele leven lang klopte me hartje alleen voor jou & Hendrikje . . . 

IK BLEEF BIJ JE . . .“ 

pexels-photo-192384.jpeg

Foto door David Savochka op Pexels.com

Rot jij op!

Betty in Sylt gaf me een complimentje: „Je had éénentwintig jaar voor haar gezorgd, dat is echt waar geweldig goed van jou,“ dat zei ze . . .  Ja, soms dan spreken we elkaar via de telefoon en ’t liefst bel ik haar elke dag, maar zij werkt nog steeds keihard, want niemand komt het haar brengen . . .  Ik zou ook wel eens willen weten of zij een AOW’tje krijgt . . .  Ze is met de heer Schroeder getrouwd en is zij dan automatisch gedocumenteerd, met een Duitse nationaliteit . . . Zij was in Nederland geboren in 1948 en daar was ik zelf bij en weet nog, dat Nelleke me onmiddellijk van de hooiberg trapte en mamma Jos uit haar kraambed stapte en met me naar ’s-Hertogenbosch fietste vanuit Vlijmen . . . Me arm zat in een zwachtel en niet in het gips . . . , dus ’t viel nog mee . . .

Wel jankte ik heel erg . . . , in het Duits . . . , want een elleboog uit de kom doet erg zeer en die verpleegster of assistente ging toen al over haar nek . . .  Erg, hè . . . , me moeder had ’t helemaal verkeerd gedaan voor de Tweede Wereldoorlog. Ze had eerst naar dat ziekenhuis in Den Bosch moeten fietsen, vanuit Amsterdam, om aan die verpleegster te vragen of ze met mijn vader verkering mocht hebben.

Verpleegster in Den Bosch: „Fuck off Trut! Ik geil op hem en rot jij op!!!“

Toen, die Oosterrijker aan de macht kwam in Duitsland was opeens iedereen fout tot op het bot, tot op de dag van vandaag . . . „Nein, wir wuste aber gar nichts und wir auch nicht und wir hatte damals auch kein Fernsehn im Haus . . .  Solch eine Scheisse!!!“

„Meer, dan vijfenzeventig jaar onrecht poets je niet in één keer van de plaat,“ riep ze vertwijfeld naar Aletta Butterman, ’n trouwe bloglezeres . . .  „Ja, dat gaat op den duur ontzettend in je genen zitten . . . , ’t schuurt altijd en overal . . . Weet je . . . ,“ wat dat aangaat snapt tante Friet die allochtonen wel . . .  We zitten in het zelfde schuitje . . . Hollanders! Alleen . . . , als ze aan je kunnen verdienen . . .

Ja . . . , ik ga ’n bakkie doen: 16.45 uur . . . , ze was weer niet op schema, hoor . . .

E   L   F   R   I   E   D   E

 

7 Gedanken zu “IK WIL BIJ JE BLIJVEN

  1. Prachtige tekst en vooral prachtige foto’s.
    En jammer, dat er zoveel mooie dingen uit de natuur verdwijnen, niet alleen Vlinders,
    Maar ook vele anderen die ik in mijn jeugd nog wel in grote getalen kon waarnemen
    Zwaluwen,
    Vissen in de beken en sloten,
    en nog veel meer.
    Prijs van onze moderne economie
    Jammer 😤
    Groetjes 😀

    Theo

    Gefällt 1 Person

    • Oké, nog een keertje: Amsterdam is een HOPELOOS smerige stad!!! Kan er over mee praten, want ik was Vrijwilligster en ruimde van een ander de troep op: zwerfvuil … , wat verslavend werkt en dan kwam ik `s avonds na 19.00 uur … , totaal gesloopt boven en moest nog aan de bak … Tijger-Mieppie had ook honger … Gelukkig, las ik in Het Parool dat de gemeente Amsterdam inspecteurs heeft aangesteld die boetes uitdelen als je je grofvuil gewoon maar op de stoep pleurt, zodat iedereen zijn poten erover kan breken … Dan hebben we het nog niet eens over het afval gescheiden aanbieden, want daar heeft Jan-en-Alleman ook schijt aan. Ja, pak ze bij hun portemonnee! Eindelijk! „BAKKIE!!!“ Amsterdam, 29 juli 2020, 13.45 uur … , Hollandse tijd … Groetjes uit Groot Mokum!!!

      Gefällt 1 Person

  2. Prachtig geschreven Elfriede! En Tijger-Miepie is wél 21 jaar bij je gebleven en dat doet zo’n dier niet voor niks. Ze heeft geweten wat liefde is, zowel om te geven als om te krijgen. Iets hogers is er denk ik niet. Dat van het Dikkopvlindertje (bestaan die echt?) en de kievit is inderdaad schitterend. Het debuut schrijft zich daarna bijna vanzelf 🙂 Je hebt veel te vertellen en gelukkig doe je dat voor het debuut uitkomt hier in je blog.

    Gefällt 1 Person

    • Blogs die ik leuk vind, wil ik kopiëren … Maar, ik durf het niet te doen, omdat ik dat nog nooit had gedaan. Als er iemand in Amsterdam rondloopt van WordPress en het voor kan doen . . .
      Wanneer ik dan een hele stapel heb, heb ik zo me ideeën … , kan wat overschrijven … Zo`n lange adem en dan? Niemand die met zo`n ouwe trut weg loopt.
      Als Randstad me ergens naartoe stuurt, schrijf ik zo de hele ABN/Amro de tent uit … Kan elke en iedere Bank-Lul aan … , vertegenwoordigers … , no problem … , totdat ze internet kregen en toen kon ik oprotten … You Snappie … Zo ging dat … Zeikers! Nu, ben ik te oud en te duur ook nog, voor mij hebben ze er drie van vijfentwintig die elkaar de tent uit treiteren …
      Hoe gaat het met jouw boek? Heb je al een uitgever gevonden en hoe ging dat?
      Had ik al geblogd, dat er in de binnenstad van Amsterdam een eeuwenoud hofje te huur was voor een dame van 55+, sociale huur en ik reageerde … Toch niet in het Begijnhofje op het Spui, dacht ik en ik denk het haast van wel … Kreeg een mailtje, het liep storm … , je mocht niet te jong en niet te oud zijn, Gelukkig, zat ik daar niet al twintig jaar te verpieteren achter de geraniums, omdat ik het na me tachtigste allemaal niet meer aan kan, hè … Er was op één hoog een toilet, zeker bij de douche … , en dat is ook niks voor mij, want soms red ik het net op het nippertje …
      Hele Grote Opluchting! Anders kom ik me bed helemaal niet meer in: douche, verschonen, wassen, de pot schoon maken, de wc dweilen, luchten . . . Als ik dan alles kwijt ben en lekker de „frisse winden“ kan laten waaien, dat is mijn genot …
      Soms, had ik dat wel eens; Één iennieminnie poepje en de hele pot zat vol … , die kwam als verrassing nog na … Soms, ben ik ook een echte rommel kont … Ja, vies is lekker!
      Mijn man heeft grote moeite met poepen, als ik dan zeg: „Koop perziken en nectarines dan ga je af als een gieter!!!“ Altijd dwars, hij neemt een poeppil, kannie de volgende dag schijten … Hij weet altijd alles beter en dat ben ik ook een keer meer dan zag. Eigenwijs kreng!
      Over vijf jaar kom ik niet meer verder dan poepen en plassen … , dan ben ik op … Dus … , ik gaat worteltjes schrappen en doe er vissticks bij van Iglo; Kat in het bakkie!
      Groetjes uit Groot Mokum, woensdag 29 juli 2020, 18.20 uur … , Amsterdamse tijd …

      Gefällt 2 Personen

  3. Perzikken? Ik heb altijd geleerd: roggebrood, Haarlemmer olie! Of eigenlijk heb ik geleerd de natuur zijn werk te laten doen. De dingen komen vanzelf. Ook, soms, in onverwachte hoeveelheden. Dat van dat hofje had ik niet meegekregen. Dat Begijnhof op het Spui ken ik wel. Wel een schitterende plek! Maar de wc op een onmogelijke plaats in je huis moet je niet willen. Hebben die hofjeshuizen eigenlijk een traplift? Begrijp ik goed dat je/jullie dat huisje niet gekregen hebben? Mijn boek bevindt zich in de laatste fase. Ik had gehoopt dat ik het na deze week zou kunnen laten lezen aan de meelezers, maar dat zal na volgende weel worden. De redactie kost veel tijd! Alleen het ding een keer doorlezen vergt al een week. Het paradoxale is dat ik ieder woord en iedere punt en komma intussen uit mijn hoofd ken, maar dat ik die toch allemaal met aandacht moet zien, echt zien, niet er een beetje vaag over heen lezen. Dat kost veel tijd. Maar het, voorlopige, einde gloort! Het is een goed idee, Elfriede, je best blogs bij elkaar zetten, misschien groeperen en een beetje aan elkaar prutsen. Er kan zo een boek van gemaakt worden. De basis ligt er. Eet smakelijk straks!

    Gefällt 1 Person

  4. Wat leuk, om van een kenner te horen, dat de basis er ligt … Wanneer, ik dat balletje ergens opgooide … Nou, dat kon ik dus maar beter laten, me woordkennis was te beperkt en nog wat van die denigrerende opmerkingen. Alleen Kelly was positief en zei: „Friet, je bent nu schrijfster, want je kan het niet meer worden, daarvoor is het te laat.“ Ik wist niet dat zij mijn geheime droom kende en dacht: Als ik elke dag blog, moet jij effe kijken, wat ik een dik boek kan schrijven. Dat begreep ik onmiddellijk, dat je niet op een regenachtige zondagmiddag eventjes een boek in elkaar flanste … A-4’je per A-4’tje, wat toch vlug 360 A-4’tjes in één jaar zijn …
    Dus, begon ik te schrijven en niemand die er naar omkeek … Samen met WordPress is het dan toch nog wat geworden, al zeg ik het zelf … Maar, om nu te zeggen: „De nieuwe Hella Haasse is op gestaan …“
    Betty in Sylt zou zeggen; „Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.“ Amsterdam, 30 juli 2020, 3.30 uur … Welterusten met een kusje …

    Like

www.friedabblog.wordpress.com Leave a Reply